Sella #1

10

Chapter 10

Daar zat ik dan....

uren en uren gingen voor bij.

Elke keer wanneer is besloot om er van af te gaan kwamen er allerlei gedachtes bij mij op, zoals: Dat de wolven er nog steeds waren etc.

Doordat ik steeds wachtte werd het ook saai en viel ik in slaap.

"Sella"

Een bekende stem riep mij in de verte. Het was donker en het regende.
En ik.... zat nog steeds in de boom.

Van schrik viel in van de boom af omdat ik vergeten was dat ik in de boom zat.
tijdens mijn val nam ik niet eens de moeite om mijn ogen te openen en viel op een grote steen.

Een pijn schoof dood mijn lichaam.
Ik hoorde mijn hart bonzen.

Ik hoorde iemand naar me toe rennen.

Of het leek erop.
Ik hoorde de wind om mij heen blazen. De donder en de regen maakte het sfeer om mij heen onprettig.

Regendruppels mixte zich met mijn tranen... mijn stille tranen.
"Sella" riep de stem die me nog steeds bekend voor kwam,maar ik kon niet plaatsen van wie de stem was.

Ik opende mijn ogen voor het laats en zag de ogen van de jongen die gif naar me spoot.

Mijn ogen bleven in de zijnde kijken. Ik werd bang.
" ga weg" schreeuwde ik. Ik probeerde te bewegen maar ik had geen kracht meer. Mijn hoofd deed ontzettend veel pijn.

" Sella !!"

"Ga weg!!" Piepte ik en ik kneep mijn ogen dicht.

Ik werd duizelig en had een misselijk gevoel. Mijn hoofd leek het allemaal niet meer aan te kunnen.
Ik opende mijn ogen.
Alles vervaagde. Degene die voor me zat leek steeds verder afstand van me te houden.
Ik zag alles wazig.

Die gene's stem verdween langzaam samen met mij in de duisternis...

*****

Ik opende mijn ogen en keek ik twee diepe mooie blauwe ogen.

"Demon?"

Ik zat meteen rechtovereind.

Hij grijnsde naar me.
"Haai johnsen.. Nooit gedacht dat ik jou zou vinden...Maar denk maar niet dat je zonder gevolgen hier mee weg komt"

Ik schuifelde een beetje weg van hem.

" ik heb je gemist Sella..." zei demon met een duivelse grijns, met dat gezegd te hebben leunde hij naar voren en kuste mij vol op mijn lippen...

Ik keek hem verbaast aan. Ik voelde een explosie. Mijn hart sloeg op hol.
Ik legde mijn hand op zijn borstkas, met als doel om hem van me af te duwen, maar op de een of andere manier had ik geen controle.
Ik sloot mijn ogen.Demon wandelde diep met zijn tong in mijn mond. Ik wring zijn shirt in mijn hand.
Ik had het gevoel dat ik genoot...Maar dat gevoel verdween snel. Want al snel nam angst de plaats over.

Ik zag vanuit mijn ooghoeken dat hij iets glinsterend in zijn hand had. Ik probeerde te schreeuwen, maar Damon gebruikte dat om zijn tong weet in mij mond te steken. Ik duwde en duwde maar het had geen zin. Ik probeerde te schreeuwen maar toen werd alles zwart.

****

"Sella? Gaat het" zei een bekende stem. Ik opende mijn ogen en moest even wennen aan het felle licht van de zon.