Sella #1

14

Chapter 14

"Eh ik moet gaan" zei ik

Alex knikte. "is goed tot snel" zei ze en ze gaf me een kaartje met haar nummer en liep weg.

ik liep een tijdje rond.

" Saaie stad." Zuchtte ik.

Ik keek om me heen. Ik zag niks bekends. M

Totdat ik een bekende rode pick up zag.
Mijn hart bonsde in mijn keel toen hij toeterde. Ik keek met gespleten ogen naar de bestuurder. Het was Eassy met een big smile op zijn gezicht. ik rende naar zijn auto.

"waar was je gebleven" zei hij toen ik zijn auto instapte.
ik zag dat hij vermoeid was. hij had wallen en had een lijk bleke huid.

Ik keek naar zijn been. Er zat netjes verband om heen.

" hoe was het in het ziekenhuis"

"Normaal, ze opereerde mij om de kogel eruit te halen. Ik mocht de zelfde nacht nAar huis."

Ik knikte.

"was je de hele nacht bezig om naar mij te zoeken?" Zei ik.

hij antwoorde niet.

"we gaan naar een hotel!" Zei hij terwijl hij mij vraag negeerde.
"Hoezo?" Vroeg ik.

Hij zuchtte:"omdat ik niet met jou nu terug ga,dat daar was maar tijdelijk. " zei hij terwijl hij reed.

ik keek voor me uit.
hij reed richting de snelweg.

"heb je wel alle spullen bij je ?" Zei ik.

ik zag een vaag knikje.
"waar gaan we nu heen?"

Zei ik na een pijnlijke stilte.

ik hoorde hem kuchen en toen antwoorde hij "Washington" ik schrok

"maar dat is ver" zei ik terwijl ik een broodje at en een glas chocomelk dronk.

"we gaan met de vliegtuig"Zei hij alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

"ik ben nooit in een vliegtuig geweest" zei ik geërgerd. ik keek naar wat zijn reactie was maar hij knikte alleen maar.

"pff ik haat het als je zo doet" zei ik terwijl ik mijn hoofd van hem afkeerde. ik zag in mijn ooghoeken dat hij heel snel naar me keek. ik keek naar de raam aan mijn kant.

We kwamen aan op het vliegveld van Utah.

Ik keek hem aan. "paspoort?" hij knikte

"heb ik" hij wees naar zijn tas. ik liep samen met hem.

"pff wat is het warm" zei ik en ik veegde zweet druppels van mijn hoofd.

"Dat heet ZOMER" zei Eassy sarcastisch.

ik keek hem alleen aan.

Toen we na drie uur eindelijk de vliegtuig in stapte,begon er iets in mijn buik te groeien.

het was angst met opwinding.
ik was blij dat ik voor het eerst met de vliegtuig ging en ik was tegelijkertijd ook bang dat ik neer kon storten.

Ik liep achter Eassy aan.
toen kwam er een jongen naast me lopen

"Heey ken ik jou ergens van" zei hij terwijl hij een gezicht trok alsof hij moest nadenken. "nee" zei Eassy die uit het niets opdook en hij trok me mee,ik ging naast hem zitten "waarom deed je zo?" Vroeg ik toen hij ook zat en de jongen een paar stoelen voor me zat.

"vanaf nu heet je Sopfie".

ik keek hem aan en lachte: "Sopfie? Mag ik niet zelf een naam kiezen, wat vind je van Melanie?" Zei ik toen ik naar hem keek voor goedkeuring.
hij haalde alleen zijn schouders op . Wat deed Eassy vandaag afstandelijk.

De hele reis hield Eassy het vol om droog te antwoorden wanneer hij met mij praatte. zelfs tegen de stewardess kon hij een normaal gesprek voeren.

We liepen naar buiten ik kreeg het opeens koud, maar ik zei niets tegen Eassy.
we liepen de stoep op.

"Gaan we met de taxi?"

"Nope er wacht een vriend op me" zei Eassy.

ik keek verbaasd naar hem "eindelijk" zei ik opgelucht.

hij keek me lachend aan."wat is er?" Zei hij.

"je kunt praten" zei ik lachend. En voor dat hij iets kon zeggen kwam er een jongen naar hem toe gerent.

"heey makker,waar was je ik dacht dat je nooit meer terug kwam, haha" zei hij. toen kreeg hij mij in de gaten.

"en hallo schoonheid,wat is je naam" ik keek naar Eassy
"Sophie en jij" zei ik tegen hem. hij had blonde krullen en blauwe ogen,niet mijn type.

"Samuel,"zei hij terwijl hij mij een knipoog gaf. "zo is het wel genoeg, wat heb je meegenomen" zei Eassy lachend.

"Ooh ik heb Sam meegenomen" zei Samuel.

Hij gooide autosleutels naar Eassy. ik moest alles even verwerken, had hij het over een persoon of over een auto? Eassy ving de autosleutels en klikte op een knopje,een auto verderop knipperde.

"wow" zei Eassy hij gaf samuel een hug en ging toen met mij naar de auto die 'Sam' heette

Ik stapte in.

het was een Mercedes met klassieke bruine stoelen. De auto leek meer een undercover auto voor in films, wat ik zo gaaf vond.

We reden en op een gegeven moment kreeg ik een stevige kop pijn.

"Eassy? heeft 'Sam'een paracetamol voor me?" Zei ik droog. ik hoorde Eassy lachen

"ja kijk in de kastjes"

Dat deed ik. ik pakte de paracetamol en pakte mijn flesje water en combineerde ze samen in mijn mond.

Op een gegeven moment Werd ik steeds suffer en mijn oogleden voelde zwaar aan, en nog geen paar minuten later viel ik in slaap.

.................