Ontmoet Selena Johnsen, ik dus.....een dood normaal meisje dat gewoon haar leven wilde leven. Ze wilde helemaal niet ontvoerd worden en bij demon ,de knappe maffia baas terecht komen. Heb ik al gezegd dat hij knap was en aantrekkelijk en...
*kuch*...
Ik liep voorop en stapte toen zijn kamer binnen en even later stapte ook hij naar binnen.
¨ik mocht jouw kamer toch niet in¨ zei ik met een grijns.
¨Alleen als ik je toestemmig geef¨ zei hij een beetje grommig.
Zijn ogen scande mij. Een emotie flitste in zijn ogen.
angst?
Maar voor wat?
Hij staarde mij te lang aan.
ik bewoog ongemakkelijk.
ik voelde me ongemakkelijk.
blijkbaar wacht hij op een een antwoord.
wat was zijn vraag?
Ik zuchtte. dit hele gedoe slaat nergens op.
¨Ga je nog zeggen wat ik met jou moest bespreken..¨
¨Nou ik wil dat je je gedraagt wanneer mijn vriendin hier een weekendje verblijft, en haar niet kwetst of dat jullie elkaars haren niet aanvliegen.¨zei hij over zijn achter hoofd krabbend.
¨Grappig dat je dat zegt....
Ik liep om hem heen.
hij keek mij afwachtend aan.
¨ik heb besloten om naar huis te gaan...ik bedoel...¨
ik zag dat Eassy schrok en weer had hij een bezorgde blik.
Ik zuchtte en ging verder
¨mijn familie hebben de politie erbij betrokken en iedereen is naar me opzoek...¨
Bij het zeggen van familie kreeg ik een raar gevoel. Een eenzaam en verlaten gevoel. Want was dat nou mij familie.? wie was mijn familie... ik weet het zelf niet meer.¨
Ik keek hem vol verwachting aan.
in plaats van begrip en sympathie zag ik woede en verwarring.
Waarom is hij zo boos?
Hij word echt snel boos dit deed me denken aan Demon... OMG Damon.
Hij zou laaiend op mij zijn. Ik kreeg een gek gevoel in me buik als ik dacht aan Damon. Ik wist niet of het angst of iets anders was.
Ik moest hier weg voordat ik dieper in de shit kwam. Ik miste mijn 'familie', waarvan ik weet dat het me familie niet is maar ik jarenlang als familie beschouwde. Mijn vrienden en zelfs SCHOOL mis ik. Het aller ergste is dat ik de lange dagen op school ook mis,de verveling en de LEERAREN. Ik heb dat nu veel liever dan dit...
¨ Je denkt toch niet dat ik je zomaar laat gaan. Niet wanneer ik weet dat een gekke man achter je aan zit. Niet wanneer ik weet dat er een hele groep gevaarlijke mensen opzoek zijn naar je. Ik weet dat je je familie mist. Maar je moet ook aan hun denken. Wat nou als je wordt gepakt door hen. Ze zullen geen genade tonen. Nooit hebben ze dat dat gedaan. Ze weten wie jij bent en ze weten wat jij ze kan geven ook al weet je het zelf niet eens...¨
Eassy stond nu voor mij.
¨ Hij is gevaarlijk. Vertrouw op mijn woord. Hij heeft geen hart...¨
Ik schudde mijn hoofd.
¨nee...¨
ik keek hem woedend aan.
¨ Je kent hem niet eens dus je weet het niet. Je zei zelf dat je hem niet kende. Laat me gewoon een normaal leven lijden. Je liegt en je Liegt altijd. Ik wil naar huis. Begrijp me nou voor een keer. VOOR ÉÉN KEER.¨ Zei ik buiten adem.
¨LUISTER SELLA!!!¨ zei Eassy boos.
¨NEE, LUISTER JIJ MAAR EVEN NAAR MIJ. JIJ GAAT MIJ NU VERTELLEN WIE HIJ IS EN HOE JE HEM KENT...¨ ik prikte nu met mijn wijsvinger op zijn borstkas.
Eassy slikte. Zijn ademsappel ging onregelmatig heen en weer.
¨Als ik je nu laat gaan dan kan je van alles doen maar je moet weten dat Demons team heel groot is. Hij is de FUCKING mafia baas. Ze werken bij de politie ze werken bij het leger ze werken overal om als een normale burger te lijken. Zijn leden zijn overal. Er werken duizenden mensen zowel mannen als vrouwen voor hem...En dat allemaal voor één iemand en dat is Damon de grote maffia baas,dus ookal ga je verhuizen en verbreek je contact en laat je je naam veranderen... er is altijd wel iemand die weet waar je naartoe gaat waar je woont en wat je doet. Ze zijn stalkers en pakken je op het juiste moment wanneer de wereld even niet kijkt.¨ zei Eassy rustig.
Ik was totaal overstuur door de woorden van hem. Ik hapte naar adem om te antwoorden maar ik kwam niet uit mijn woorden. Hij heeft gelijk. Ik WEET dat hij gelijk heeft. Maar ik wilde dat hij geen gelijk had.
Eassy keek me aan met medelijden en zuchtTe ¨Sorry ik wilde je niet kwetsen¨
¨Je hebt gelijk, mijn leven is nu naar de klote¨ zei ik terwijl ik met mijn handen mijn gezicht verstopte.
Het was een tijdje stil.
iemand klopte aan de deur.
¨Eassy¨ melissa keek naar binnen.
¨Is alles oké?¨ ze keek een beetje verward.
Eassy kwam naast me zitten op zijn bed.
Melissa knikte begrijpend. Ze verdween weer achter de deur en liet ons alleen.
Eassy zei een tijdje niets en keek voor zich uit.
Naar een aantal seconde van stilte stond ik op waardoor Eassy schrok.
¨ik ga naar me kamer, ga jij maar naar je vriendin¨ zei ik en liep zonder te wachten op antwoord weg.
Maar Eassy pakte mijn pols beet en knikte begrijped " ik breng je ontbijt naar boven." ik knikte kort en Eassy liet me los.
Hij stond ook op en liep samen met mij zijn kamer uit.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
