အပိုင္း - ၁၇
အဖ်ားခတ္တုန္ရီသြားေသာစကားသံႏွင့္ လြင့္စင္က်လာ
သၫ့္မ်က္ရည္တစ္စက္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ
သတ္္ထက္ပန္ရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲအထိနင့္နင့္နဲနဲဝမ္းနည္း
သြားေစသည္။ ေျဖးေျဖးေလးတိုက္ခတ္ေနသည့္ ေလႏုေအး။
တိတ္ဆိတ္လြန္းသည့္ပတ္ဝန္းက်င္။ သက္႐ွိလူသားႏွစ္ေယာက္၊ သက္မဲ့အုတ္ဂူေလးတစ္ခု ။ ေရစက္ပါလာလို႔
ဆံုေတြ႔ရတာမ်ိဳးထင္ပါရဲ႕။
*
*
*
*
*
*
*
*
" ကိုကိုက ဒီတစ္ခါသြားတာၾကာလိုက္တာမွ
ဖုန္းဆက္တိုင္း ျပန္လာခါနီးၿပီပဲေျပာေျပာေနေတာ့
သားကတကယ္မွတ္ေနတာေပါ့ ၊ ညာေျပာတာမွန္း
ဘယ္သိမလဲ၊ ႏွစ္ဆယ့္သံုးရက္ေတာင္ၾကာတယ္ ၊
ေနာက္တစ္ခါက်ရင္ သားလဲလိုက္မယ္ သားကို
ေခၚေနာ္ ၊ ရက္ေတြအဲေလာက္အၾကာႀကီးေနမယ္ဆိုရင္
ေနရာအစံုေလ်ွာက္လည္လို႔ရမွာပဲ ၊ ေနာက္တစ္ခါ
ခရီးေတြဆိုရင္ သားကိုေခၚေနာ္ကိုကို "
ျပည္ပခရီးကျပန္လာေတာ့ အိမ္ေ႐ွ႕အထိထြက္ႀကိဳ
ေနရင္း သာလိကာေလးလို စကားေတြတတြတ္တြတ္နဲ႔
မ်ားေနသည့္ေကာင္ေလးကို ျပံဳးၿပီးသာၾကည့္ေနမိသည္။
ဒီကေလးအခုေနာက္ပိုင္း တအားစကားမ်ားတာပဲ။
ဒီတစ္ေခါက္ခရီးသြားတာက ရက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္
ၾကာသြားတာေၾကာင့္ ဒီၾကားထဲစကားမေျပာရသည့္
အခ်ိန္ေတြအတြက္ အတိုးခ်ၿပီးေျပာေနသလားပင္
ထင္ရေလသည္။
အခန္းထဲကိုဝင္ဝင္ခ်င္းမွာပင္ သာလိကာေလးကို
ေနာက္ကေနေပြ႔ခ်ီလိုက္မိေတာ့သည္။
" လန္႔လိုက္တာ "
" ဘယ္လိုေတြေၾကာင့္ စကားေတြအရမ္းမ်ားေနရ
တာလဲ ကိုယ့္ကိုသတ္ိမရဘူးလားဟင္ ၊ ခရီးကျပန္လာ
သူကိုလြမ္းတယ္တို႔ သတိရတယ္တို႔ေျပာရမယ့္ဟာကို
ဘာကိုေနာက္တစ္ခါခရီးသြားရင္ေခၚလဲ "
ကိုယ့္စကားေၾကာင့္ ခဏေတာ့ၿငိမ္သြားၿပီးကာမွ
ေျပာလာသည့္စကားက
" သတိရတယ္လို႔ေျပာေပးရမွာလား အမွန္ေတာ့သားက
အရမ္းႀကီးလဲသတ္ိရမေနပါဘူး ၊ စကားေျပာေဖာ္
မ႐ွိလို႔ တစ္ခါတစ္ေလသတိရမိယံုေလာက္ပါ၊
အဲဒါေၾကာင့္လိမ္မေျပာခ်င္တာ ၊ ခရီးကေတာ့တကယ္
သြားခ်င္ေနလို႔ေလ "
YOU ARE READING
My Husband Hates Me ( Completed )
Fanfiction" သက်ထက်ပန်! ! ငါ မင်းကိုသေလောက်အောင်မုန်းတယ် " " အင်း! ! ကျွန်တော်ကလည်း ခင်ဗျားကိုချစ်မနေပါဘူး " " သက္ထက္ပန္! ! ငါ မင္းကိုေသေလာက္ေအာင္မုန္းတယ္ " " အင္း! ! ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ခင္ဗ်ားကိုခ်စ္မေနပါဘူး " Start Date - 19.3.2023 End Date - 25.6.2023
