Two Daddy | Taekook

22

Son bi bölüm kaldı. Onu da 2 hafta sonra yayınlicam.

-

1998.07.09

Taehyung, Jungkook'u yine peşinde sürükleyerek araba yarışına getirmişti. Araba yarışı, Jungkook için aşırıya kaçan iki kelimeydi. O, kitapları ve şarkılarıyla mutluydu. Taehyung olmadığı zaman sakin geçen hayatı böyleydi. Tabi Taehyung her dahil olduğunda bir olay oluyor, kendini bir kavganın ortasında buluyor ya da asla yapmam dediği şeylerin yanında buluyordu kendini. Yinede ne kadar anlaşamasalar ve sürekli tartışsalar bile itiraz edemiyordu sevdiğine. Gerçi itiraz etse bile Taehyung'un zorla götüreceğini bilirdi.

"Ne sik olmaya geldiğimizi söylecek misin artık?" pist genişti ve Jungkook'a göre oldukça tuhaf tipler etraflarına doluşmaya başlamıştı. Bazılarının nefesi alkol kokuyor bazıları ise bağırarak ciğerlerini yırtmaya çalışıyordu. Taehyung geldiklerinden beri ona cevap vermeyi reddediyor ve sanki birilerini arıyormuş gibi gözlerini etrafta gezdiriyordu.

Taehyung, Jungkook'un kolunu sürüklediği yer piste çok yakındı ve Jungkook'un geldiğinden beri aklında burasıyla ilgili tek bir olumlu düşünce olmadığından kendini her sürüklendiğinde geriye çekmeye çalışıyordu. "Cevap verecek misin? Biz burada ne halt ediyoruz geri götür beni."

"Sessiz ol." tabi son zamanlarda yaptığı gibi soğuk tavrıyla cevap vermeyi unutmamıştı. Jungkook bilmiyordu, son zamanlarda aşığı ona çok soğuk davranıyor ve olabildiğince mesafe koymaya çalışıyor gibiydi aralarına. Jungkook'a saçma gelen şey ise Taehyung her gittiği yere onuda sürüklemeye devam ederken yanında olduğunda da kendisiyle ilgilenmeyi tercih etmiyor ya da düzgün bir şekilde diyalogta bulunmuyordu.

Pistin dışı ormanlık bir alandı bunu gelirken görmüşlerdi fakat ormanın pistin yakınlarına kadar uzanacağını tahmin etmemişti. Taehyung'un çekiştirerek getirdiği yer arka kısımda kalan görevlilerin bulunduğu alandı.

Taehyung, kendisi ve Jungkook için rahat bir yer ayarladıktan sonra biraz gerilerinde duran adamı çağırmış ve yarışın ne zaman başlayacağını sormuştu. Taehyung yan taraflarında duran görevliyle konuşurken bir anda önlerine yapılı bir beden dikilmiş ve doğruca Taehyung'a gülümseyerek bakmıştı.

"Seni buralarda görmeyi beklemiyordum. Küstüğünü sanmıştım, buralara gelmeyi bir seneye yakın bir zaman oldu." Taehyung duyduğu sesle önlerinde dikilen adama dönmüş ve kocaman bir gülümsemeyi yüzüne yerleştirirken ayağa kalkmıştı. Jungkook karşısındaki adamın kim olduğunu bilmiyordu fakat Taehyung'un kendisine soğuk yaparken bu adamın tek sesini duymasıyla bu kadar gülümsemesini kıskanmıştı. Kendisiyle konuşurkende böyle gülmesini isterdi.

"Yapma Chanyeol o kadar olmadı. Biliyorsun buralara küsebilecek biri değilim." ikili kısa bir sohbete dalmışken Jungkook bu adamın kim olduğunu anlamaya çalışıyordu. Kimdi aşığını bu kadar güzel güldüren bu kişi?

Kısa sohbetleri bitince Jungkook'un, adını yeni öğrendiği Chanyeol isimli herif kendisine dönmüştü. Bir süre kendisine bakmış ve gülümsemiş ardından birşeye ihtiyaç duyarlarsa kendisine söylemekte çekinmemelerini söyleyip yanlarından ayrılmıştı.

Taehyung yanlarındaki herif gittikten sonra eski haline geri dönmüş ve konuşmamakta kararlı olduğunu göstermişti. Jungkook önlerinde dönecek aptal yarışı bekliyordu. Başlasın ve bir an önce bitimesini istiyor bir an önce de eve dönmeyi istiyordu.

Biraz ilerilerinde bir adam herhangi bir görevliyle konuşuyordu ve arada bir gözleri buraya deyiyordu. Jungkook nedenini bilmesede buradaki çoğu kişinin Taehyung'u tanıdığından emin olmuştu. Görevliyle konuşan adamı tek kendisi fark etmiş olamayacak ki yanında oturan bedenin çatılmış kaşları ve kasılmış çenesi bunu doğruluyordu.