Two Daddy | Taekook

20

Buranın vakti gittikçe azaldı diyebilirim sanırım.

-

Şuan masa hazırlamakla meşguldüm. Nedenini sorarsanız, Yeonjun'da öğrendikten sonra diğerlerinede söyleyelim diye ısrarlarımın sonucu Jungkook'u zorla ikna edip benim evimde bir yemek düzenliyorduk.

Yoongi ve Hoseok normal olarak geliyordu fakat abimlerde geliyordu. Sanırım söylememiştim abimlerin gelmesi biraz sıkıntıydı aslında. Jungkook'un da söylemek istememesinin en büyük nedeni buydu. Abimle Jungkook'un araları şuan hiç iyi değildi bundan dolayı abimleri çağırırken Jungkook'un burada olacağından bahsetmemiştim.

"Yeonjun, oyunu bırak ve şu masayı hazırlamamda yardım et hemen." tabi beni hiç umursamayan oğlum salondan buraya gelmeyi çok görmüş ve arkasını dönerek oyuna devam etmişti.

En son abim diyorduk devam edelim oradan. Abimle Jungkook'un aralarının kötü olmasına gelirsek, aslında araları cidden çok iyiydi hatta abimin Jungkook'u beni sevdiğinden daha çok sevdiğine emindim bir zamanlar. Karakterleri açısından bakıldığında alakası olmayan bu ikili beraber olduklarında iki iyi anlaşan kardeş gibilerdi.

"Yeonjun gel yemeği karıştır." Jungkook'ta halimi anlamış gibi sırtını bize dönen oğlumu çağırmıştı sonunda.

Neyse biz devam edelim. Demek istediğim araları cidden çok iyiydi fakat o olaydan sonra Jungkook'un bir anda herşeyi bırakıp gitmesi en az benim kadar abimi de etkilemişti. Başta bu tek üzüntü olsada sonrasında öfke de eklenmiş ve Jungkook ile ilgili düşünceleri başka birşeye dönmüşmüştü. Öfke, hepimizde vardı. Tek Jungkook'a değil herşeyeydi. O zamanlar herkes etkilenmişti bundan ama zaman geçtikçe olaydan sıyrılıp birşeylerin farkına varabiliyorduk. Abim öyle değildi.

Onu da anlayabiliyordum en yakını gitmişti denilebilirdi. Neyse işte Jungkook döndüğünde ne kadar abimle görüşmek istesede abim her seferinde onu reddetmiş evine geldiğinde bile kapıyı açmamıştı. Sonrasında Jungkook'ta ardından vazgeçmiş ve bir daha onunla görüşme çabasında bulunmamıştı. Bana sorarsanız kimin tarafında olduğumu, olamıyordum. İki tarafında hatası vardı birşey diyemiyordum bundan dolayı.

Ben masayı hazırlamayı bitirdikten sonra odama çıkıp daha önceden Jungkook'un ayırdığı şeyleri giymiş, son olarakta banyodaki işlerimi halledip çalan kapıyla aşağı inmiştim. İndiğimde Jungkook'un da Yeonjun'nun da tuhaf bir yüz ifadesi vardı. Yeonjun da biliyordu abimle Jungkook'un arasındaki anlaşmazlığı ama hiçbir zaman ikisinden birine bu konuyla ilgili birşey dememişti.

İkiside bana bakıyor ve tekrar çalan kapıyı açma girişiminde bulunmuyorlardı. Pekala sanırım bunu da ben yapacaktım. En fazla ne olabilir ki düşüncesiyle gidip kapıyı açmış ve Yoongi ile Hoseok'ı görmemle biraz rahatlamıştım.

Yoongi bana sarılırken Hoseok yüzüme bile bakmayı reddedip hemen Jungkook'a atılmıştı. "Çok sevindim." diğer bağırmasından da Yoongi'nin yolda birşeyler anlattığı belliydi.

Yoongi benden ayrılıp Jungkook'a sarılmış, bende Hoseok'ın dediği şeyleri anlamaya çalışıyordum. "Ben biliyordum ama demiştim sana daha önceden Yoongi. Bunlar ayrı kalamaz demiştim sana." Yoongi de Jungkook'tan ayrılıp Hoseok'a dönmüş ve "Doğru söylemiştin, seneler önce." demişti.

Jungkook ise öylece masanın önünde duuyordu. Sanırım Hoseok'ın nereden bildiğini anlamaya çalışıyordu. O birşey sormadan ona dönmüş ve "Yoongi söylemiş baksana." deyip ikisini göstermiştim.

"Yoongi nereden biliyor?" bu sorunun cevabını versem tepkisi ne olur diye düşünürken "Tabi sen yine Yoongi'den birşey saklayamadın." deyip gülümsemişti.