Aşkın Bedeli

6.BÖLÜM: YAMAN ATEŞ

6.BÖLÜM: YAMAN ATEŞ
Bu bölüm yavaş yavaş Yaman Ateş'i tanımaya başlayacağız.

(Yazarın Anlatımıyla Geçmiş)

Seher ve Yaman biraz daha sahil kenarında oturup evlerine geri döndüler o gece. Seher için bir hafta çabuk geçmişti. Çünkü Yaman'ın şimal yıldızıyla alakalı hikayesini duyunca ona daha çabuk alışmıştı.

"Şimalim" dedi Yaman. "Şimalin mi?" diye sordu Seher. "Evet şimalim" dedi Yaman. Seher suratını asıp odalarındaki kitaplığa yöneldi. Yaman karısının neden bozulduğunu anlamamıştı.

Seher'in arkasına geçip kollarını onun beline doladı. "Niye bozuldun bu kadar şimal yıldızım" diyince Seher gülümsedi. Çünkü Yaman'ın ona sadece şimalim demesi moralini bozmuştu. Yaman'da anlamıştı. Karısının belini biraz daha sıkıp kendine çekti.

Seher'in sırtı göğüsüne yaslanırken bu kadının yanında tüm öfkesinin geçtiğini hissediyorudu. "Sen şimal yıldızım dememe mi bozuldun?" diye sordu Yaman muzip bir sesle. "Evet" dedi Seher. Yaman'ın sertçe kendisini tutan kollarından kurtulunca bu muzip yüz ifadesiyle karşılaşmayı beklemiyordu.

"Neden az önceki öfkenin geri geldiğini hissediyorum?" diye sordu Seher. "Çünkü öfkeleniyorum" dedi karısının üzerine yürürken. "Yaman sakin olur musun korkuyorum?" dedi Seher.

"Neden? Ben korkulacak biri miyim?" diye sordu Yaman. Az önceki muzip ifadesi tamamen kaybolmuştu. "Evet öylesin Yaman Ateş. Yaptığın çoğu şey beni korkutuyor" dedi Seher tüm cesaretini toplayıp.

Yaman karşısında kim olursa olsun acımayan biriydi. Bu karısı da olsa değişmiyordu. Yaman bu sefer acıyan bakışlarla Seher'e bakmaya başladı. Seher bu ifadeyi görünce deliye döndü. Tam Yaman'a tekme atacaktı ki Yaman onun bacağını tutup çekince Seher sırt üstü yere düştü.

Kafasını sert zemine çarptığında etrafındaki her şey dönmeye başladı. Seher gözlerini karanlığa kapatırken Yaman ne yaptığının yeni farkına varıyordu. Bir hafta önce sevdiğini söylediği kadını öldürüyordu resmen.

Seher'in kulağından gelen kanı görünce Yalın'a arabayı hazırlanmasını söyledi. Seher'in küçük bedenini kucağına aldığında kendini gül bahçesinde gibi hissetti. Yalın arabayı son sürat kullanarak Seher'i hastaneye yetiştirdi.

Seher'i müşahede odasına alırlarken Yalın Yaman'ın yakasına yapıştı. "Söz verdin lan. Sen bu kızla evlenmeden önce bana söz verdin. Dokunmayacağım dedin. Bir kere elimi kaldırırsam namerdim dedin. Ne oldu Yaman Ateş? Sen sözlerini hep tutardın hani?" diyerek bağırdı.

"Ben o sözü iki kez tutamadım. İlki ablam ikincisi Seher" dedi Yaman çaresiz sesiyle. Seher ona ablasını anımastıyordu. Minyon tipiyle olduğundan daha küçük gösteriyordu ablası gibi. "Sen öfkene hâkim olamıyorsun. Bu öfke herkesten önce seni yakacak Yaman Ateş" dedi ve Yaman'ın yakasını bırakıp öfkeyle yumruğunu Yaman'ın arkasındaki duvara geçirdi.

Böyle olmayı Yaman'da istememişti. 14 yaşındayken evden kaçtığında kendini korumayı öğrenmek zorundaydı. Çünkü bir çocuk sokakta tek başına yaşayamazdı. Şu an olduğu konuma tırnaklarıyla kazıya kazıya gelmişti.