Minho sonunda bulunmuştu. Ben de Chris'in ölümüne alışmış gibiydim biraz. Sorguya ısrar edip girmiştim. Zar zor izin vermişti bizimkiler.
"Evet-"
"Senin yüzündendi. Biliyorsun değil mi?" Minho'nun söylediği şeyle kaşlarımı çattım.
"Efendim? Ne benim yüzümdendi?"
"Chris'in Jongsuk'u, diğerlerini ve kendini öldürmesi. Senin yüzündendi."
"Minho ben anlamıyorum. Hem Jongsuk ne zaman öldü?" Ağız ucuyla güldü.
"İlk öldürdüğü ve sizin kimliğini bulamadığınız çocuk Jongsuk'du." Şaşkınca ona bakıyordum.
"Ne diyorsun sen?"
"Onu senin zorban olduğu için öldürdü. Diğer herkesi de sana düşmanlık besledikleri için öldürdü. Sen rahatça gülebil diye. Gelelim kendisini öldürmesine. Senden ayrı yaşayamayacağı için öldürdü kendini." Derince yutkunmuştum. Tir tir titriyordum. "İlk mektup da senin içindi."
"H-Hangisi?" Cebinden bir gazete parçası çıkartıp bana uzatmıştı
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bu... Bu bana mıydı... Ama ben beni aldattığını sanıyordum."
"Chris'in şimdiye kadar olan tek sevgilisi sendin, aptal..."
Benim için katil olmuştu... Dahası, benim için ölmüştü...
"Minho, ben... Ben özür dilerim. Bilmiyordum."
"Hiçbir şey bilmiyordun ve bilmeden onu yargıladın. Son isteği seninle huzur dolu bir yaşam sürmek olan o adam son isteği gerçekleşemeden öldü." Derince yutkunmuştum. Öyle derin yutkunmuştum ki boğazım acımıştı. "Seni çok özlemişti... Seni çok seviyordu..." Ağlama isteğime karşı koyarak gözlerimi sildim.
"Yapma."
"Senin suçundu." Gözlerimden bir damla yaş düştü.
"Biliyorum. Yapma."
"Sırf senin hırsın yüzünden öldü. Sende ne buldu, neden sevmeye devam etti onu da anlamıyorum ki..."
"Minho, ben onu gerçekten seviyordum."
"Neden ölmesine izin verdin o zaman? Neden iki güvendiğim insandan birinin ölmesine izin verdin?"
"Diğeri kim?" Elleriyle yüzünü sıvazladı.
"Sen hâlâ sorgu mu yapıyorsun? Ciddi misin?" Konuşmadığımda hafifçe küçümseyici bir şekilde gülmüştü. "Jisung, beni al buradan. Yoksa dalacağım ben buna." Sinirle bana bakıyordu. O buradan çıktıktan sonra hıçkırarak ağlayacağımdan habersizdi.
