If I only could I'd make a deal with God~ 𝑃𝑒𝑡𝑒𝑟 𝑃𝑎𝑟𝑘𝑒𝑟

Black Spider

SELAMM!!

Ben yokken yeni bir yıla girdik. Baya da zaman geçti. Umarım iyisinizdir. Ve herkese mutlu yıllar.

Çok fazla uzatmadan sizi bölüm ile baş başa bırakayım.

Bölümün başı biraz farklı ama merak etmeyin doğru hikayedesiniz. Taşlar zamanla yerine oturacak.

Umarım seversinizz. Oylamayı ve yorum atmayı unutmayın lütfen benim için çok önemli. Hikayenin devam etmesi için de.

İyi okumalarr 🕸🖤

.
.
.
.
.
.
.

Bir.

İki.

Üç.

Dört.

Uyan.

Kafasındaki kabusu kovmaya çalıştı.

Yine aynı yerdeydi.

Aynı oda.

Hiç bir şey yok bomboş... Sadece o ve oraya hapsolmasını sağlayan o zincir.

Beş.

Altı.

Yedi.

Derin bir nefes al.

Gözlerini açtı. Oraya dönmemişti. Bu her gece tekrar eden başka bir kabustu sadece.

İç çekti ve yataktan doğruldu. Her zaman odasını çevreleyen o iğrenç kokuyu yoksayarak derin derin nefes almaya devam etti.

Ancak en sonunda üzerine kapüşonlusunu geçirip biraz yürümeye ve hava almaya karar verdi. Ama yanına incelemek için birkaç dosya da aldı. Bir sonraki işine hazırlanması gerekiyordu.

Her bunaldığında dışarı çıkıyordu. Yıllarca aynı odada hapis kalmıştı. Bu yüzden her fırsatta dışarı çıkmak isterdi. Artık hapis olmadığını bildiği için. O günler geride kaldığı için. Sonunda özgür olduğu için.

Bu düşünce de yanlış olurdu gerçi. Hydra'nın hakimiyetinden kurtulmuştu belki ama istediğine ulaşana kadar özgür değildi.

En yakındaki markete girip buzdolabından içecek bir şeyler aldı.
Kasaya gitmeden direkt çıkışa yöneldi. Kasiyer hiç bir şey demedi. Bu çocuk ile uğraşmaması gerektiğini zaten biliyordu.

Gözüne sessiz ve sıradan, biraz da eski bir bina kestirdi. Etrafa biraz bakıp binanın arkasına doğru yürüdü. Tekrardan etrafı yokladıktan sonra binanın duvarına tırmanmaya başladı. Hydra'nın ona bahşettiği (!) özelliklerden biri de buydu. Nasıl denir? Yapışkandı.

Binanın çatısına ulaştıktan sonra dikkatli bir şekilde oturdu. Biraz şehir manzarasını izledi, şehrin sessiz kesimindeydi ki bu çok iyi ve huzurluydu.

Bir iç çektikten sonra içeceğinin kapağını açtı ve bir yudum aldı.
Ardından elindeki dosyalara döndü.

Karanlıktı ama onun gözleri iyi görürdü bu yüzden yanlış dosyayı aldığını hemen anladı. Buna bakmayalı uzun zaman olmuştu. Belki de bilinçaltı onu direkt bu dosyaya yönlendirmişti.

Kontrolsüzce dosyanın kapağını açtı ve daha önce yüzlerce kez okuduğu satırları tekrar incelemeye başladı. Dosyadaki kişilere bir kez daha baktı.

Mary Parker ve Richard Parker.

Hydra'dan kaçarken yaptığı en akıllıca şeylerden biri de dosya odasına girip işe yarayabilecek dosyaları da kendisi ile birlikte kaçırmış olmasıydı.
Tabii ki bu dosyayı da yanına almıştı.