Selam! Uzun zaman oldu yine evet. Ama işte buradayım. Güncellemelerin yavaş gelmesinin sebebi bazen yazmak için heves bulamamdan kaynaklanıyor.
Sonra kendimi toparlıyorum ve yazıp atıyorum.
Bu yüzden bir sonraki güncellemenin tarihine dair net bilgi veremem, vermsemde uymuyorum zaten.
Ama en kısa zamanda burada olacağım.
Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen beni çoook mutlu ve teşvik ediyor.
İyi okumalarr!<3
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.Peter SI'in ana lobisindeki üçlü koltuklardan birinde rahatsızca oturuyordu. Koltuklar rahatsız olduğu için değil, o fazla gergin olduğu için.
Wanda ile tanışalı yaklaşık bir saat olmuştu. Şokunu atlattıktan ve eline geçebilecek fırsatları, Avengers ile doğrudan iletişim kurma fırsatını yakaladığını kafasında ufak bir süre değerlendirdikten sonra kendini toparladı ve düşünme işini geceye bırakmaya karar verdi, gitmesi gereken bir yer vardı ve burası sıradan bir yer değildi.
SI'e ilk girdiğinde heyecanı yerini gerginliğe bıraktı. Tekrar o çocuk olmuştu çünkü. Sadece pijama giyen -daha onu bile giyememişti- on beş yaşında bir çocuk.
Üstüne üstlük bir dünyayı, evreni kurtarmaya çalışıyordu.
Bir an için birazdan oraya gelecek olan muhtemel stajyerler gibi o da oraya sadece bilim, bir şeyleri öğrenme ya da keşfetmek için gelmiş olmayı diledi.
Ama o çocuk Tony öldüğünde kısmen ölmüş, May olduğunda çoğunlukla ölmüş, herkes onu unuttuğunda ise tamamen ölmüştü.
Artık o sadece Spider-man'di. Bilim, işine ya da hayatta kalma savaşı için faydalı olamazdı. Bilimi ne kadar sevse de bu gerçek kaçınılmazdı.
İçinde ki bilim sevgisi ölmüştü. İçindeki Peter'ın öldüğü gibi. En azından o öyle sanıyordu. Ama çok yanılıyordu.
Düşünceleri içeriye giren bir oğlan tarafından bölündü. Çünkü dikkati ona kaymıştı.
Oğlan Peter'ın yaşlarında gibi duruyordu ama biraz daha yapılı -kas anlamında değil- ve uzundu. Ayrıca kahverengi gözleri ve kahverengi saçları da vardı bu oğlanın.
O da tıpkı Peter gibi gergin görünüyordu. Peter'ın bunu anlaması için, oğlanın Peter'ın çaprazında olan ikili koktuklardan bir diğerine oturduğunda bacaklarından birini şiddetle sallaması yetmişti.
Peter ile göz göze geldiler ama ikisi de aynı anda gözlerini kaçırdı ve oğlan lobide bulunan pencerelerden birini seçip dışarıyı izlemeye koyuldu, sanki çok önemliymiş gibi.
Peter geldi geleli bu Dünya da oldukça az kişi ile iletişim kurmuştu. Peter Parker olarak günlük hayatında da zaten pek sosyalleşebilen biri olduğı söylenemezdi.
Buna rağmen kendini toparladı ve boğazını temizleyerek "Merhaba, Ben Peter staj için geldim. Sende mi?" diye sordu.Elbette staj için geldiğini biliyordu ama bir konu açması lazımdı değil mi? Ayrıca konuşmaya başlamanın en mantıklı yolu gibi gelmişti. Evet gerçekten de Peter'ken sosyalleşmekte pek iyi değildi.
"Evet, Evet staj için geldim- benim adım da Harry." diyerek yanıtladı çocuk.
İkisi de bir anlığına duraksadı ardından Peter'ın adının Harry olduğunu öğrendiği çocuk konuşmayı devam ettirmeyi amaçlayarak "Staj sınavı nasıldı sence?" diye sordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
If I only could I'd make a deal with God~ 𝑃𝑒𝑡𝑒𝑟 𝑃𝑎𝑟𝑘𝑒𝑟
FanficVe düşündü, merak etti, diledi. Başka bir yol var mıydı? Başka bir seçenek? Her şeyi değiştirebilecek bir ihtimal? Eğer elinde olsaydı her şeyini kaybetmesine rağmen elindeki her şeyi ortaya koyar ve başka bir şans için yalvarırdı. Ama hayır, hala y...