If I only could I'd make a deal with God~ 𝑃𝑒𝑡𝑒𝑟 𝑃𝑎𝑟𝑘𝑒𝑟

Yağmurun Altında Bir Şemsiye

Selam! Evet ben yine ben...

Bu sefer çok beklettim farkındayım ama buradayım değil mi...

Beni yüreklendiren bütün o yorumlar için ve bu bölümü atmamı sağlayan herkes için çok teşekkür ediyorum. Onlar kendilerini biliyor.

O zaman çok uzatmadaaan.

İyi okumalarr🤍🩷

.
.
.
.
.
.
.

"Burada olmaman gerek sanırım çocuk."

Arkasını döndüğünde karşında eski akıl hocası yani namı diğer Tony Stark duruyordu.

Evet. Harika.

Yıllardır karşısındaki adamı düşünmüş ve kabuslarında defalarca nasıl öldüğünü hatırlamıştı.

Bu adamın kollarında ölmüştü.

Ve yıllardır görmeyi beklediği o adam onu SI'in gizli laboratuvarında gizli olması gereken bazı süper garip şeylere bakarken bulmuştu.

Gerçekten Harika.

Parker şansı her zamanki gibi iş başındaydı desene.

Bu durumdan nasıl sıyrılabilirdi.

Beyni onu şaşırtacak şekilde hızlı çalışmaya başladı veee... BAM. Harika bir fikir bulan Peter hızlıca boğulmaya başladı. Yani eklemek gerekirse şey numaradan. Nasıl bir strateji izleyeceğini düşünmesi için zamana ihtiyacı vardı ve bu şekilde belki durumu birazcık yumuşatabilirdi... Belki.

Yere doğru dizlerinin üzerine düştü ve elleri ile sıkıca boğazını sardı. Kelimenin tam anlamı ile ne yapacağını şaşıran Tony, Peter'a doğru ilerledi ve kıvranan gencin kollarını tutmaya çalıştı ama ne fayda. Tony besbelli sarsılmıştı. Peter bile gerçekten boğuluyor gibi hissetmeye başlamıştı.

Peter "A-" diye hırladı ardından bir tutam soluk alma çabası ekledi, hızlıca alınmaya çalışılan birkaç nefes vee VOLLA! Harika bir astım taklidi!

"A-Astığğğmm." diye devam ettirdi genç.

"Astımın var. Voah. Tamam, Harika. FRIDAY hemen Mr.Connors'a söyle-" Tony, Peter'ı tekrar gözü ile baştan aşağı süzdü "-laboratuvarlar arası asansörden oda 1-2-9'a bir astım spreyi göndersin."

Tony emir yağdırmayı bıraktıktan sonra Peter'a odaklanmaya devam etti. Bir yandan sağ ayağını yere vuruyor bir yandan da Peter'a bakıp olup biteni anlamaya çalışıyordu. Bakın dahi olabilirsiniz ama eğer Tony Stark'sanız ve insan iletişimi konusunda onun gibi kötüyseniz bu olanları anlamlandırmakta zorlanabilirsiniz.

Hele ki durum gizli ve kilitli laboratuvarınıza giren bir gencin astım krizi geçirmesiyse. Yani onu yargılamayın. Ve Tony ne kadar kabul etmek istemese de oğlan ona feci derecede tanıdık geliyordu. Gizli bir oğlu falan olamazdı herhalde. Değil mi?

Bu olaylar yaşanırken Peter rolünü feci derecede de iyi oynadığını düşünüyordu, güçlerini kazanmasının öncesinde astımı olduğu için bu konuda deneyimliydi.

Peter'ın aklına pek iç açıcı bir fikir geldiği söyleyemezdi ama o an taklit yapmak durumu yumuşatmıştı belki de.

Gelen bir tık sesi Peter'ı Tony'nin amansız ve garip bakışlarından bir süreliğine de olsa kurtardı.