Sadece seni korumak istemiştim ancak şimdi asla bunu başaramayacağım.
Nereye gittiğimizi bilmiyorum. Bilmediğim bir yolda seni ne denli koruyabilirim, emin değilim.
Bilmediğim çok şey var. Bilmek istediğim bilmediğim şeyler var.
Mesela bir kere seninle Paris'te manzaraya karşı sevişmek nasıl olurdu bilmek isterdim.
Ya da bazı şeyleri senden saklamasaydım ne olurdu?
Sonra, eğer ikimizin de eh idare eder, şimdikinden iyi bir hayatı olsa ne olur? Yine böyle delice aşk yaşar mıydık?
O gece babamı öldürmeseydin nerede olurdum?
Ya da senin arkadaşının mallarını çalmasaydım?
Bu denli güzel olmasaydı bedenin sana yine vurulurdum, peki ya sen? Sana hiç soramadım bunu. Yapamadım. Çünkü çirkin bedenim için böyle bir kaftan biçip sana bu soruyu sormaya layık görmedim. Ancak beni seviyorsun! Biliyorum!
Zamanımızı dolu dolu geçirmek yerine iyileşmem için hastaneye tıkılmam beni deli ediyordu Taehyung, hasta olduğumu bilsen çözümü olmadığını bile bile artık iki hastane arası mekik dokutturacaktın bize. Yanılıyor muyum?
Sadece seni korumaktı niyetim, yemin ederim.
Şimdiyse sonu nereye olduğu belli olmayan bir yoldayız sevgilim ve inan belki bu yol, yol değilidir, sadece bir bitimdir.
Şimdiden seni özlediğimi söylemiştim değil mi? Bir kaç saniye geçti yalnızca ama yıllar akmış gibiydi.
Telefonun öteki ucundaki hırıltılı nefes seslerin son bulalı yalnızca bir kaç saniye.
Ya da belki ben zaman algımı kaybetmiştim ve geçen saatleri yanlış anlıyordum. Bilmiyorum. Tek bildiğim artık dünyayla bağlarının koptuğu.
Az sonra benim de olacağı gibi.
Gözlerim ağırlaşıyor, kendimi zor tutuyorum.
Düşünmek için belki bir kaç saniyeye daha ihtiyacım vardır diye bekliyor sanırım azrailim. Çevreye olan duyarlılığım yitmiş durumda.
Sana dokunamamak fikri şimdi parmak uçlarım kadar soğuk ve yakıcı.
.*´｀｡*ﾟ+
