Taehyung bu eve gelirken halen çok fazla umuda sahiptim ve hepsi çok hassas iplerle sana bağlıydı.
Hislerim de yanılmamıştım. Fakat ben...
Sadece eve dönmeni umuyordum, yalan olması umurumda değil.
Umutlarımın kırıntıları birer süprüntü gibi avuçlarım arasında silkelenip toprağa karışmıştı çoktan sevgilim. Saç diplerime dek titreyip sarsılırken silüetin gözlerim önünde beliriyor.
Ama korkma bunun bir yanıltmaca olduğunun farkındayım. Gerçekçi fakat yeterince değil. Çünkü benim Taehyung'um bana yalnızca sevgiyle bakar. Bu gözler oldukça yabancı, sevgilim.
Gerçeklik çok soğuk fakat kabullenmek için zamanım yok. Hemen yükümü alıp bu dünyayı terk etmek zorundayım. Artık düşünmek içn saniyelerim de yok.
Taehyung hiçbir şeyin birbirimizin kalbindeki boşlukları doldurmayacağı çok açık değil miydi sevgilim? Neden benimle gelmene üzüleyim ki? Burada bensiz mutlu olmayacaktın. Ben de sensiz hiçten ibarettim. Birer kara delik gibiydik, birbirimizi parçalayıp yutardık. Şimdi de birlikte parçalanıp yutulduk sevgilim ama dert değil. Huzurun kollarına bırakacağız kendimizi ve inan bana bu dünyada bizden eksik kalan her şeyi bulacağız.
Mutlu olacağız çünkü ruhlarımız acı çekmeyecek, değil mi? Özgür kalacaklar. Böylece birbirlerini bulabilirler, değil mi?
Sevgilim bir endişem var, ya ruhlarımız yaralarını hep taşıyacak olursa napacağız?
Ben dayanırım ama sen, Taehyung sen benim gibi değilsin miniğim. Sen narin ve zarif ruhlusun. Sen yapamazsın sevgilim. Acı çekmeyeceğine emin olduğum bir evren yaratmak istiyorum sevgilim. Senin için Tanrı olmak istiyorum.
Bir sonraki hayat olup olmadığı kesin değilken ölüme bu kadar güvenmemiz hataydı belki de fakat inan artık bu Dünya'da daha fazla zorlayacak şansımız kalmamıştı. Bilinmezlik tüm bu lanet olası acıdan iyiydi. Kendimi korkmadan bırakabilirdim bu soğuk kollara. Sen de biraz önce o kollardaydın öyle değil mi sevgilim? Biriciğim. Sana geliyorum, yalnızca buna gücüm var. Sana geliyorum. Taehyung'unun Jeongguk'uyum ben. Kormadan geliyorum sana benliğim.
.*'｀｡*ﾟ+
