KAVALYEM OLUR MUSUN? | CHRISTOPHER BANG

🌻

-Flashback-

"Nereye anne?"

"Biraz yürüyüşe çıkacağım tatlım. Bir şey ister misin?"

"Çilekli dondurma!"

"Üzerinde yıldızlı şekerler de olsun mu?"

"Evet!"

"Bekle beni tatlım. Yarım saate döneceğim."

~Sen hiç dönmedin anne. Ancak ben hala bekliyorum ve beklemekten asla vazgeçmeyeceğim.~

-Şuan-

Etrafıma bakındım. Burası aşırı lüks bir yerdi.

Görevli kadının yanına gittiğimde bana gülümsedi. Orta yaşlarda, güzel bir kadındı. Gözlerinin altında pek fazla belli olmayan mor halkalar vardı. Yorgunluğu yüzünden okunuyordu. Saçını topuz yapmıştı, ki bu ona oldukça yakışmıştı.

"Nasıl yardımcı olabilirim?"

"Ben Christopher Bang'i görmek istiyordum da."

Yüzündeki gülümsemeyi hiç bozmadı.

"Tabii. Randevunuz var mıydı?"

Önündeki bilgisayara çevirdi bakışlarını.

"Hayır yok... Ama o istemişti gelmemi. Önemli bir konu."

"Üzgünüm ama randevunuz yoksa sizi alamam."

Ne yapacaktım? Cidden almayacak mıydı beni? Hemen aklıma gelen ilk şeyi söyledim daha sonra.

"O zaman onu arar mısınız?"

"Bunu yapabileceğimi sanmıyorum..."

"Lütfen."

Kararsız bir bakış attı bana. Daha sonra iç çekip telefonu ile Christopher Bang'i aradı.

"Efendim, burada sizi görmek isteyen biri var. Ancak randevusu yokmuş. Çok önemli olduğunu söylüyor."

Birkaç saniye söylenen şeyi dinledi ve hemen bana döndü.

"Adınız?"

"Minah. Kim Minah."

"Kim Minah. Peki efendim hemen gönderiyorum."

Telefonu kapatıp bana döndü.

"Bay Bang sizi bekliyor."

Kadın bana yolu gösterdi. Bir yandan da meraklı gözlerle bana bakıyordu.

"Teşekkür ederim." Başımı eğip asansörden çıktım ve CEO'nun odasına ilerledim.

Kapının önünde durdum. Çalmadan girersem ayıp olur. Sonuçta üç gün önce tanıştık! Evet, üç gün önce tanıştık ve şuan onun şirketindeyim.

Kapıyı çalıp içeri girdim. Christopher ciddiyetle odaklandığı bilgisayar ekranından başını kaldırmadan konuştu.

"Oturun Bayan Kim. Bir şey içer misiniz?"

"Su, teşekkür ederim."

Başını aşağı ve yukarı sallayarak telefonu elime aldı."

"Bir su bir de kahve lütfen."

Ardından telefonu kapatıp bana döndü.

"Kaç yaşındasınız? Umarım lise öğrencisi falan değilsinizdir."