නිහඬ ආදරේ [COMPLETED]

🍃3. දිග හැරුම

අද මං හිතා ගත්තා ඔයාට කෝම හරි පංතියේදි කතා කරනවා කියලා ඒත් කොහොමද,

මං හිතින් ප්ලෑනක් ගහන ගමන් හිටියේ, නෝට් මොනා හරි ඉල්ලන්නද, නැත්තන් නිකන් ආගිය තොරතුරු අහන්නද, එහෙමත් නැත්තම් මං ඉන්නෙ  එයාගේ ගෙවල් ලග කියලා කියන්නද,

මොනා කියලද හේතුවක් හොයා ගන්නේ, මං මනෝ පාරක් ගහගෙන කල්පනාවක් දාගෙන ඉද්දි සර් කාරයා කතා කලා.

සර් : ශිනී, මට ඔයාගේ ඇසයිමන්ට් එක ගෙනත් දුන්නේ නෑ නේද

හුටා එතකොටයි මතක් වුනේ ලියපු එක දාලා ඇවිත් මඟදි මතක් වුනේ කියලා.

ශිනි : අනේ සර් සමාවෙන්න මං හෙට ගෙනත් දෙන්නම් සර් අනිවාර්යයෙන්ම

සර් : හ්ම් හෙට අනිවාර්යයෙන්ම ඔනි

එහෙම කියලා සර් ඉතුරු පාඩම් වැඩ පටන් ගත්තා

ඒ අතරේ මං මගේ සුපුරුදු රාජ කාරිය කරන ගමන් හිටියේ, පාඩම අහන් ඉන්න ගමන් මගේ ටේ බබාව හිතෙන් ෆොටෝ ගහ ගන්න ගමන්.

ලාවට හිනාවකුත් දාගෙන මං බලං හිටියේ එයාගේ කෝළං දිහා, කම්මුලේ අතකුත් තියාගෙන කටත් උල් කරං සර් දිහා බලන් ඉන්න ගමන් ඇස් ලාවට පිය වෙනවා, එහෙම ඉදලා ටිකකින් අතින් කට වහ ගෙන යාළුවට මොකද්දෝ ලොකු කතාවක් කියනවා ඇසුත් ලොකු කරගෙන, ටිකකින් මොනාදෝ ලියන්න ගත්තා. ඔළුවත් ඇද කරන් දිවත් චුට්ටක් එළියට දාගෙන ලොකු වැඩක්, ඒ කට දිහා බලන් මාත් දිව චුට්ටක් එළියට දාගෙන එයා දිහා බලන් ඉන්නවා, එක පාරටම හිතුවෙවත් නැති වෙලාවක එයා මගෙ දිහා බැළුවා.

හපොයි මොකද කරන්නේ මොකද කරන්නේ හරි චුට්ටක් හිනා වෙමු

මං ටක් ගාලා පොඩ්ඩක් හිනා වුනා එයත් මට හිනා වෙලා ආපහු එයාගෙ වැඩෙව් කරන් යනවා

මං ලොකු හුස්මකුත් අරන් පපුවට අත තියා ගත්තේ තව ඩින්ගෙන් මාට්ටු නේද කියලා හිතනගමන්.

කාලය ගෙවිලා ගිහින පංතිය ඇරුන ගමන් මන් හෝල්ට් එකට දුවගෙන ආවේ, අද ටිකක් පරක්කුයි වුන නිසා, මොකද සර් තව ඇසයිමන්ට් එකක් දුන්නා, ඒක අරගන්න හිටිය නිසා පරක්කු වෙලා එතනින් ආවේ,