නිහඬ ආදරේ [COMPLETED]

🍃07. දිග හැරුම

තාමත් මං කල්පනා කරන්නේ කවුද ටේට ඔෆිස් එකේදි කතා කලේ කියලා.

හිතන්න ඕනි නොවුනත් ඒක සැරින් සැරේ මගේ හිතට වද දෙන්න ගත්තා,

මෙහෙම දිගටම හිතනවද නැත්තන් ටේගෙන් ඒ කවුද කියලා අහනවද,

එයා මොනා හිතයිද මට අදාල නැති දෙයක් නිසා මුකුත්ම නොකියා ඉදීද, නැත්තන් සෝහගෙන් අහන්නද, නෑ නෑ ඒක හරි නෑ, අහනවා නම් ටේගන්ම තමා අහන්න ඕනි, එයා මට බැන්නත් කමක් නෑ, නිකන් එක එක විකාර හිත හිත ඉන්නෙ නැතුව කෙළින්ම ටේගෙන්ම අහනවා.

වොශ් එකක් දාගෙන පහළට ආවෙ කන්න මොනා හරි හදා ගන්න වුනත්, ලොකු බඩගින්නක් තිබුනේ නැති නිසා කිරි කෝපි දෙකකුත් හදාගෙන බංකුවට ගියේ අද දවස ගැන කල්පනා කරන ගමන්,

මේ සිද්ධ වුන දේවල් එක්ක ඉස්සරහට ගොඩාක් අනපේක්ෂිත දේවල් සිද්ධ වෙයි වගේ කියලා හිතට මොකද්දෝ නුහුරු හැගීමක් දැනෙන්න ගත්තා.

ඔහොම ඉද්දි ටිකකින් ටේ ආවා, ඇවිත් මට එහා පැත්තෙන් වාඩි වෙලා තේ එක බොන්න ගත්තා,

මං එයා දිහා ඔළුව හරවලා බලලා ආපහු ඉස්සරහ බලා ගත්තේ දැන් මේ එයාගෙන් අහන්න යන දේට හිතට ගැම්ම ගන්න.

හොඳ හුස්මක් අරන් පහළ දාලා සම්පූර්ණයෙන්ම මං එයාගෙ පැත්තට හැරිලා හේත්තුවෙන කෑල්ල උඩින් අතක් තියා ගත්තා,

"ටේ... මට දෙයක් අහන්න තියෙනවා. වැරදියට හිතන්න එපා මං එහෙම ඇහුවට ඒ වගේම ඔයා උත්තර දෙන්න කැමති නම් විතරක් උත්තර දෙන්න හොඳේ..."

මං ඒ ටික කියනවත් එක්කම ටේත් මගේ පැත්ත හැරිලා මගේ මූණ දිහා බලාගෙන බංකුවේ ඇන්දට අතක් තියා ගත්තා.

"හ්ම්... අහන්න..."

"මේ... අර දවල් ඔෆිස් එකේදි ඔයාට කෝල් එකක් ආවේ... ඔයා ගොඩාක් ආදරෙන් කතා කලේ, ඉතිං මේ එයා කවුද කියලයි අහන්න ඕනි වුනේ."

මං එහෙම අහනවත් එක්කම ටේ ලොකු හුස්මක් අරන් පහළට දාලා මගේ ළඟට ටිකක් ලං වුනා,

"ඔයාට දැන ගන්න ඕනි එයා කවුද කියලද නැත්තන් එයා මගේ කවුද කියලද"

ඒ අහපු දේට නම් මට ලැජ්ජා හිතුනා ඒ නිසා මං මූණ බිමට හරවන් මග් එක හූර හූර කල්පනා කරන්න ගත්තේ මේ මට කිසිසේත්ම අදාල නැති දෙයක් ගැන නේද අහන්නේ කියලා, මොකද්ද මං දැන් එයාට කියන්නේ.