නිහඬ ආදරේ [COMPLETED]

🍃20.අතුරුදහන් වීම.

"අප්පා......"

ඒ ඇවිත් හිටියේ ටේගේ අප්පා, ඒත් මේ වගේ වෙලාවක මේ විදිහට අප්පා ආපු එක මගෙ හිතට ගෙනාවෙ හොද හැගීමක් නම්නෙමේ,

"අප්පා... හදිසියෙම ආවේ හැමදේම හොදින් නේද, අප්පා ආවේ තනියමද, ටේ ආවේ නැද්ද... මං ඉකමනට එන්නම් අප්පා පහළට යන්න."

"ආහ් ... සමාවෙන්න ශිනි, මං මං මේ ආවේ ටේව හම්බ වෙන්න, අද මං ඔෆිස් ගියේ නෑ. මං හිතුවේ ඔයා අසනීප නිසා එයා කලින් ඇවිත් රෙස්ට් කරනවා ඇති කියලා, ඒකයි කෙළින්ම කාමරේටම ආවේ."

"ඒත් අප්පා එහෙම දෙන්නෙක් ඉන්න කාමරේකට එකපාරටම එන එක එච්චර හොද නෑ නේද"

මොකද මේ වෙද්දිත් මං හිටියේ ලේස් නයිට් ඩ්‍රෙස් එකක් ඇදලා, බ්ලැන්කට් එක පොරවා ගත්තත්, අනිවාර්යයෙන්ම මේ වෙද්දිත් අප්පා මාව සම්පූර්ණයෙන්ම දකින්න ඇති, මට නින්ද ගිහින් හිටිය නිසා, එහෙම මතක් වෙද්දි මට මට ලැජ්ජාවකුත් එක්ක තරහකුත් ආවා. ඒකයි කෙළින්ම මං එහෙම කිව්වේ.

"ඕ... සමාවෙන්න ශිනී මගෙ වැරැද්ද, මං පහළට යන්නම් ඔයා එන්න එහෙනම්... ආහ් ඒක නෙමේ ඩ්‍රෙස් එක ලස්සනයි."

"අයියො අප්පා,, "

මං එහෙම කෑ ගහද්දි අප්පා හිනා වෙවී පහළට ගියා. මටම තේරුනා මාව ලැජ්ජාවටයි තරහටයි දෙකටම එක්ක රත් වෙලා ඉන්නෙ කියලා.

මං ඉක්මනටම ටේට කෝල් එකක් ගත්තේ කොහෙද අහන්න.

"හෙලෝ ... ටේ බබා ඔයා කොහෙද..."

"මේ එන්න පිටත් වෙන්න හැදුවේ කා පාක් එකේ ඉන්නේ, අද මගේ කෙල්ල මොකෝ මේ හදිසියෙන් වගේ.."

"ආහ් මේ .. ඔයාගෙ අප්පා ආවා... හදිසියෙන් වගේ හිටියේ... අද ඔෆිස් ගියෙ නෑලු..."

"අප්පා.... ඔහේ ආවා දැන්ද... "

"ඔව් මේ දැන්, එයා පහළට වෙලා ඉන්නම් කිව්වා ඔයා එනකන්..."

"එහෙම වෙන්නෙ කොහොමද ... අනික අප්පා උඩට ආවා කිව්වේ අපේ කාමරේට ආවාද ..."

"ඔව් අපේ කාමරේටම ඇවිත් දැන් කතා කරලා පහළට ගියා..."

මං එහෙම කිව්වාම ටේ එක පාරටම සද්ද නැතුව ගියා, මං ෆෝන් එකත් කනේ තියාගෙන දොර ගාවට ගිහින් ඒක ලොක් කලා, මගේ 6 වෙනි සෙන්ස් එක කිව්වෙම පලයන් ගිහින් දොර වහලා ලොක් කරපන් කියලා.