HunHan [Book 1]: Dealing With Oh Sehun [BoyxBoy]

xliii

"Hindi kita anak.."

Inulit-ulit ko ang bahagi na yun kasi baka nagkamali ako ng basa. Paano nangyaring hindi nila anak? Kung hindi nila ako anak, sino ang mga magulang ko? Pakiramdam ko ay nagkaroon ng malaking bitak ang pagkatao ko. Isa yung bitak na kailangan kong buohin. Umayos ako ng upo at muli kong pinagpatuloy ko ang pagbabasa ng sulat ni Appa. The letter was dated a long time ago. Hindi ba 'to nabasa ni Eomma?

"Nagipit kami nun at wala na akong ibang pagpipiliian kundi ang tanggapin ang alok ni Oh Cecilia. Nung panahon na yun, ikaw ay magdadalawang taong gulang pa lang. Gusto nyang ipapatay ka pero... hindi yun kaya ng konsensya ko kaya.. pinalabas ko nalang na namatay ka sa sunog. Hindi sya magkaanak at dahil ika'y anak ng asawa nya sa ibang babae, galit na galit sya. I'm very sorry.. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sayo 'to sa harap mo. Ang mga magulang mo'y sina," I swallowed a lump.
.
.
.
Oh Ranggu at Um Bagin."

Si Mr. Oh? Um Bagin? Naalala ko ang mga pinagusapan namin ni Mrs. Lee. Bakit tila tugma sa anak nyang namatay sa sunog? Um Bagin, si Mrs. Lee Bagin? Sya ang ina ko? Tila nadehydrate ako sa nalaman ko. I want to hate, Mrs. Oh for being selfish but what's the use? Patay na sya. Gusto kong malaman ang istorya. Bakit nagkaroon ng anak si Mr. Oh kay Mrs. Lee, ang ina ko.

Napatigil ako nang magring ang phone ko. Si Jibeom. Sinagot ko ito. "Hello? Ha? Dito ako sa bahay, bakit?" Ipinasok ko ang sulat sa likod ng bulsa ng pants ko. Binuksan ko ang pinto at nandun sya nakatayo. "Anong ginagawa mo dito, Jibeom?" Tanong ko at saka ibinaba ang tawag. Ngumiti lang sya't inangat ang panyo ko. Kinapa ko ang bulsa ng pants ko, wala. Naiwan ko sa kotse nya. Inabot ko ito. "Thanks," Mahinang sabi ko.

"Bakit parang malungkot ka?"

"Si Eomma kasi, nasa ospital."

"Bakit? Anong nangyari?" He asked.

"Mild heart attack." sagot ko.

"Okay na ba sya?" He tapped my shoulder. Tumango ako sa tanong nya. "If you need any help, you can tell me." Napatitig ako sa mata ni Jibeom. Srly? Nakakahiya ano. Kailangan ko ng tulong, oo lalo na para sa payments sa hospital. I have no one to run to. "Kung nagaalangan ka dahil AYAW mo na magkaroon ng utang na loob then, you can work for it. I need a PA for tonight eh." Feeling ko kuminang ang mata ko sa offer nya. Mas gusto ko yun, ayaw ko kasi talaga ng nagkakaroon ng utang na loob. Basta.

"Deal." I said.

Pinapasok ko muna sya at pinagtimpla ng juice. Hindi na kami masyadong nagchika chikahan kasi pupunta pa ako sa hospital bago dumiretso sa party-ing aattendan ng ilang cast din ng upcoming film ni Sehun. So, ineexpect ko na rin na magkikita kami dun. Hindi ko sya kapatid pero hindi pa rin magbabago ang sakit at katotoohanan na pinaglaruan nya lang ako. He played with my heart strings, leaving it all up hanging.

I don't know kung bakit kailangan pa kasi ng kasama ni Jibeom. Sure naman akong si Miranda lang ang gusto nyang makita sa venue. Hindi ko na sya kokontahin ngayon dahil babayaran nya naman ako and I need that money. Pagdating ko sa hospital, agad na nadatnan ko si Mr. Oh sa labas ng room ni Eomma. Hindi ko alam kung paano sya iaapproach eh, knowing that he's my real dad. Kaya pala ang gaan ng pakiramdam ko sa kanya nun. Lukso na siguro ng dugo.

"Mr. Oh?" I called.

"Luhan, inantay talaga kita."

"Kamusta na po si Sehun?" I asked.

"Okay na sya ngayon, thanks to Miranda." I bowed my head. Si Miranda ang nagalaga sa kanya buong gabi. Magkasama sila nun, buong gabi. Thinking about it, ang sakit. I just want to cry pero nakakapagod na kasi. Dehydrated na ako. Nabawasan na laki ng boobs ko. "Pupunta pa rin sya sa party nila mamaya. I tried to stop him pero ayaw nya. He said, he needs to go dahil sya ang lead." dugtong nya. Know how hard-headed he is. Hindi na ako magtataka. "Kinausap ko sya tungkol sa kalagayan ni Lu Xiang pero ang sabi nya, wala syang paki-alam. That kid, this is all my fault why he ended like this."