HunHan [Book 1]: Dealing With Oh Sehun [BoyxBoy]

xli

Luhan

Ilang araw na ang lumipas. Hindi muna ako nagpakita kay Sehun. I still don't know. 'Di ko alam kung paano sya haharapin ngayon eh. This forbidden love, I need to get hid of it pero kahit alak, hindi ako matulungan sa problema ko. Ang lungkot din ni Eomma sa mga nakaraang araw. Ang anak na inakala nyang patay na, heto at buhay pa pala and ang masaklap, something happened to us. My dongsaeng hit on me. It's disgusting.

Papasok na sana ako sa banyo para sana maglet go kaso biglang tumunog ang CP ko sa may lamesa. Kinuha ko naman. It's Junmyeon pandak. "Hello?" sagot ko't 'di ko ineexpect ang sasabihin nya. "Bakit po ako? May sakit din ako." sabi ko kunwari pero wala naman talaga akong sakit. Well sa puso ko, may sakit ako. BH ang sakit ko. Hindi ka ba kinikilabutan, Luge?

"Sino ba PA nya? Isa pa, ilang araw ka ng hindi pumapasok. Take care of him. I still need to look after the others. Because of the issue, they need to keep a low profile for now. Sehun only wants to stay in his house, you know how hard-headed he is. Onga pala, daanan mo kay PD-nim Chino Pasia ang isang notice and kay Kho Yukot naman yung mga pinabili kong gamot sa kanya para kay Sehun ah." Napabusangot nalang ako. Out of town nga pala sila. Lul. Umoo nalang ako, isang linggo nga sana akong absent eh. Litsi ka, Sir Junmyeon!

Pero may sakit si Sehun? Hay.

Inasikaso ko na ang misyon kong naudlot. Naligo na rin ako pagkatapos nun. Si Soo naman ay tulala pa rin. Cool off daw kasi sila ni Jongin. Alam nyo pinagawayan ng dalawa? Nawawalang brief ni Jongin. Ang lupit ng magjowa na 'to. Abnormal. Paker. Si Kim Taehyung nama'y bakas pa rin ang black eye sa kaliwang mata. Sinuntok sya ni Kyungsoo dahil sa Red Hoseok na joke nya. Friendly reminder, huwag biruin ang isang broken hearted na Do Kyungsoo.

Nang makarating ako sa SMent, dumiretso na agad ako para kunin ang notice sa dept ni PD-nim Chino Pasia. Pagkatapos ay kay Kho Yukot naman. Grabe rin ang concern talaga ni Junmyeon pandak sa mga alaga nya. I salute him. Kahit ang pasaway nila, he's always there for them. Through ups and downs, asahan mong nandyan para sa EKSO. If they fall, he'll catch them all. Papasok na sana ako pero napansin ko si Mrs. Lee Bagin na may tinitiganan sa wall. Nagaalangan man pero lumapit na rin ako.

"Okay lang po kayo?" I asked.

Tumagilid sya't pasimpleng pinunasan ang gilid ng mata nya. Umiling sya. Napatingin ako sa announcement board. Isang notice sa mga nasunugan? Ito ba ang tinitiganan nya? "Okay lang and thanks." She sighed as she stares back at the notice. "Naalala ko lang kasi ang anak kong namatay daw sa sunog, base sa death certificate nya." I narrowed my eyes at the side. Naalala ko yung sinabi nya sa elevator nun. She also mentioned Eomma's name. So talaga nga na patay na ang anak nya tulad ng sabi sa kanya ni Eomma? "I, I should have stayed here and never left. Hindi nalang sana ako nangibang bansa, buhay pa sana sya." So, ang saklap din pala ng buhay ni Mrs. Lee.

"Nakakalungkot.." I murmured.

"Para rin sana sa kanya yun but, tomorrow is NOT always for us to decide but... just to look after. Hindi natin alam kung anong mangyayari." Napatingin sya sa akin and she smiled. Mrs. Lee is really pretty kahit may edad na sya. "Something happened and I can't get back. Years after that, they finally freed me. On my way home, I got into an accident and, Si Lee Suman ang taong tumulong sa akin.. while I'm in the hospital." She paused, "I don't know why I'm telling you this when you can easily stab me in the back." Madiing sabi nya.

"I'm not one of your enemy. Dyosa lang po ako na bumaba sa langit." Pagbibiro ko at natawa sya dahil dito. "Nasan man po sya, alam ko, SHE is looking after you from up there." Ngumiti ako't napatitig sya sa akin na para bang may sinusuri, e. Napahawak ako sa pisngi ko, "Ahh, bakit po, Mrs. Lee? May dumi po ba ako sa mukha ko? Hihih."