HunHan [Book 1]: Dealing With Oh Sehun [BoyxBoy]

xi

"Baby Deer." He said, grinning.

Pitingini. Ano raw!?

"Ah, K." I don't know how to react when he said that. Kahit na alam kong ginagagu nya lang ako. "Bakit naman deer naisip mo? Sa totoo lang kasi, yan ang tawag sa akin nila Kyungsoo. Ah, sya pala yung kausap ko sa phone kanina, yung tinawag kang," Hindi ko natuloy sasabihin ko. Parang nakastuck sa lalamunan ko. Ayaw lumabas. "Yun na. Name ko kasi Lu Han and Lu means deer."

"Why can't you even say it?" Sinulyapan ko sya at nakangisi na naman sya. Alam ko na kung ano ang tumatakbo sa isip nya. Gagu. Kalokohan na naman. "Wala, it's just about your eyes." Muli ay napasulyap ako ng ilang sandali. Makahulugan ang tingin nya sakin. "Parang sa deer, watery." Yun din kasi ang sabi nila sa akin bukod sa maganda ako.

"Lawayan mo ako baka mausog ako!"

"Paanong laway ba gusto mo?" He sticked his tongue out wetting his lips and then he bit it. Layuan nyo ako Oh tukso! This guy is making me go insane. Tingini. Ilang drum ba ng pagpipigil kailangan ko?

"Ah, K." Pigilan mo, Luhan. No.

"Wala ka bang matinong masabi!?"

"Aish. Bakit ang bait mo sa bata?"

"Kasi, alam ko yung pakiramdam."

"Pakiramdam na?" Ano kaya?

"...na mag-isa ka." Natahimik ako.

"You're not alone, Sehun. Minsan kasi dahil busy tayo sa pagpuna sa mali sa buhay, we sometimes forgot those who stand with us. Huwag mo i-sarado ang pinto, if someone knocks on your door, let them in and build a snowman. Hahah! Charot lang yung dulo ah. 'Wag na pansinin." I cleared my throat.

Hindi nya ako sinagot. Hahard.

"I-kanan mo," Sinunod ko ang instruction nya. Saan na naman kaya kami pupunta?! Akala ko uuwi na kami. "Bibisitahin ko pa sila Hyung." sabi nya habang nagtetext sa phone nya. Maya-maya lang may tumawag sa kanya't sinagot nya agad. "Hello? Ha? I can't, Ji Hyun. I'm not available for today. Tomorrow? May practice kami for the CB." Sa peripheral vision ko, I saw him took a short glance at me. "Ok, I'll contact you."

Si Ji Hyun na naman, haliparot talaga yun. Ito namang si Sehun, isa pang malandi rin. Bagay silang magsama talaga! Gusto kong paguntugin sila. Nakakainis ah. I shooked my head. Baka gumawa na sila ng milagro. No. Green thoughts go away! Pumasok sa isip ko yung sinabi ni Sehun; I want it hard. By the looks of it, mukhang may something sa kanila pero parang hindi sila.

Friends with benefits? Ghad ah.

"Luhan!" Nahinto ko ang sasakyan nang sumigaw si Sehun, "What the fck! Are you trying to get us killed?" bulalas nya atsaka tinanggal ang seatbelt nya. "Baba, ako na ang magdadrive!" Sabay kaming bumaba ng kotse at sya ang naupo sa driver's seat. "What are you thinking, Luhan? Bakit ang lalim ng iniisip mo?" Diretsong tanong nya at saka binuhay ang makina at pinaandar.

"Finding the value of U."

"Sagutin mo ako ng maayos!"

"Wala? Naeexcite lang ako makapunta sa dorm nyo. Plus, makikita ko na rin kasi si Xiumin, my one and only bias." sagot ko saka tinuon ang pansin sa bawat madaan ng sasakyan. Hindi talaga mawala sa isip ko yung phone call nila. I can't be jealous right? Bakit naman ako magseselos 'di ba? PA lang naman nya ako. Utusan. Laruan.

"Ako ang bias mo!" He shouted.

"Marunong ka pa sa akin. Mas gusto ko si Xiumin kesa sayo. Si Xiumin, kahit minsan lang magsalita yun, kahit matakaw, kahit pandakekoy, kahit mukhang hamster yun, atleast wala syang sungay gaya ng meron ka. Isa pa, may Ji Hyun ka naman. Siguro naman, sya bias ka 'di ba? Huwag selfish ah. You can't have it all, Sehun." sabi ko lang.