Kanlı Ay

şehidimiz var

Bu kitapta geçen her olay hayal ürünüdür
Gerçeklikle bir alakası ve bağı yoktur.

Umarım okurken keyif alarak okursunuz 💗💗

Keyifli okumalar

Gözlerimi açma cesareti bulduğumda İshak Meriç'e sarılmış ağlıyordu. Ağzından sadece "Özür dilerim, özür dilerim. Hayır hayır ben, ben özür diliyorum lütfen uyan" diyordu transa girmiş gibiydi. Gözlerimi İshak'a kaldırdım elleri üstü her yeri kan içindeydi. İshak' on bana bakan umutlu bakışlarını gördüm "Ölmedi değil mi sen doktorsun kurtarırsın onu" Ayağa kalkarak koşarak yanıma gelip beni çözmeye başladı sağıma döndüğümde hayalet'in gözlerinin ağlamaktan kıpkırmızı olduğunu gördüm. İshak beni kolumdan çekiştirerek Meriç'in yanına götürdü. "sen doktorsun yaparsın ben biliyorum senin hakkında çok fazla tez okudum eminim bak ben kurtarırsın sen onu İz" ağlamaları şiddetlenmişti. "Yalvarırım kurtar" duygularımı arka plana atmam gereken an şu andı biliyordum. Kendimi toparladım ilk kez şehit vermiyorduk. Alışıktım. Kendimi toparladım, başımı kaldırdım, İshak'a döndüm. "nereden vurdun" bunu demem ile gözyaşları öyle bir hücum etti ki içi kanıyordu sanki. "Kalbinden,iki el sıktım" Meriç in yırtmacındaki bıçaklar geldi aklıma işimi görebilirdi. Bıçakları aldım öncelikle elbisesinden ve kendi elbisemden büyük bir parça keserek kenara koydum. Bıçak ile elbisesinin göğüs kısmını yırttım. Ayakkabıma tedbir amaçlı koyduğum iğne ve ipide çıkararak yanıma koydum. Nabız yoktu.

Amacım İshak'ı oyalamaktı kalbe gelen bir kurşunu burda çıkaramayacağımı elbetteki bende biliyordum. Yırttığım parçalar ile öncelikle tampon yapmaya başladım. İshak dikkatle beni izliyordu. Nabzıma baktığını görmesini istercesine Meriç'in nabzını tekrar kontrol ettim. Ayağa kalktım "İshak kurtaramam kalbe gelen iki kurşun hastane de olsa bile çok zor kurtulurdu zaten. Şehidimizin ölüsüne bir saygımız olsun onun tenini kesmek istemiyorum" İshak ayağa kalktı elindeki silahı hala bırakmamıştı.

Silahı yavaşça bana doğrulttu "siz kurtulun diye onu feda ettim doktor ya kurtar ya öl" tetiği çekti. Öfkeyle ona yaklaştım. Silahın namusunu kafama kaldırdım "Vur anasını satayım. Ama sana bir şey söyleyeyim senin yerinde kim olsa aynısını yapardı bizim işimizde duygulara yer yoktur tamamen mantıkla ilerleriz biz bunu öğrenememiş olman büyük kayıp" silahı yavaşça yere koydu çünkü ikimizde biliyorduk atsa falan patlardı silah. İshak Meriç'in yanına kıvrılıp sarıldı ağlamaya devam etti. İçin acıyordu içim öyle bir yanıyordu ki ben olmalıydım onun yerinde kendimi tutamayıp kapıdan dışarı atmam ile sert bir bedene çarpmam bir oldu. Çarpmanın anlık etkisiyle geriye sedeledim , düşecektim ki bir el kolumdan tutarak beni kendine çekti bu şekilde düşmem engellenmişti.

Başımı kaldırdım , Araz buradaydı gelmişti,ama geç kalmıştı. "Çok şükür kimseye bir şey olmadan bulduk sizi" elindeki silahın emniyetini kapattı. Araz'ın bunu demesi ile geriye doğru giderek içeri girmesini sağladım. Araz arkamdan girdi onun ardından anka, gece ve Black de girmişti. Araz içeri girer girmez elindeki silah düştü ona başımı kaldırıp baktığımda gözlerinden yaşlar aktığını görmüştüm. Ağlıyordu. "Ah siktir, hasiktir hayır" bir yandan başını sağa ve sola şiddetle sallıyordu bir yandan da bağırıyordu. Diğerlerine döndüğümde onlarında İshak'tan bir farkları kalmadığını görmüştüm. Anka kafasını sirkelemek istercesine başını şiddetle sarstığında Meriç'in yere yatan ve İshak' ın ona sarılarak yattığını gördü yavaşça İshak'a yaklaştı. Önüne geçtim "Bırak Anka şoku atlatmadan bırakmayacak zaten" Ankanında gözleri dolmuştu ama ağlamıyordu "Sen doktorsun kurtarırsın onu" kolumdan tutup Meriç ve İshak'ın kanlarında yattığı yere doğru kolumdan tutup çekiştirmeye başladı. Kolumu ondan aniden çekerek olabildiğince kendimden emin durarak "Şehit oldu Anka Şehit olan birinin cenazesine dokunmam ben. Meriç'in ruhuna acı çektirmem, yapamam bunu" Anka bunu duymayı bekliyormuş gibi birden başı omuzuma düştü ve hıçkırarak ağlamaya başladı.