İmkansız Aşk

İzmir'deyiz

(Çağan'dan)

Vildan'ın gönderdiği konuma yaklaştığımızda ona haber vermiştim.
Arabada kimse konuşmuyordu. Annem ve Deniz uyuyor, babamla bende boş boş yolu izliyorduk.
Sessizliği babam bozmuştu.

"Oğlum Deniz'i uyandır kendine gelsin. Sersemken saçma sapan konuşuyor." Babam dediğine gülerek kafa salladım ve Deniz'e doğru eğildim. Kulağına fısıldadım.
"Deniz hadi uya-"
Kollarını daha uyanamamışken boynuma dolamasıyla şaşırmıştım.
"Beş dakka daha güzelim."

"Deniz!" Bağırarak geriye doğru çekilmemle kafamı arabanın tavanına vurmam ve Deniz'in 'noluyor?' der gibi uyanması bir olmuştu. "Ne bağrıyon oğlum yaa?" Hala uyku halindeyken gevelediği şeyi zar zor anlamıştım. "Ne rüyası görüyordun!?"

Gözleri sorduğum soruyla açılmıştı.
"Kötü bişey mi yaptım?"
"Boynuma sarıldın!"
Yanaklarının al al olması utandığını göstermeye yetiyordu. Oturduğu yerde dikildi ve yanındaki şişeden su içti. "Geldik mi?"  Konuyu değiştirmeye çalışıyordu.
"Geldik geldik." Benim cevap vermediğimde babam cevap vermişti.

10-15 dakka sonra konuma varmıştık.
Vildan, babasıyla birlikte dışarda bekliyordu. Babasının sinirli bakışları biraz korkmama neden olmuştu.
Arabadan indiğimizde önce yanlarına gittik. "Efendim merhaba. Rahatsız ettiğimiz için özür dileriz."

Babamın yumuşak tavrı Vildan'ın babasının duruşunu biraz daha yumuşatmıştı. Birkaç şey daha konuştuktan sonra içeriye geçmişlerdi. Onlar içeri gittiğin de sadece Vildan ve ben kalmıştık.
"Nasılsın Vildan?" Omuz silkmişti.
"İyi olmaya çalışıyorum. Sen?"
"Bende aynıyım."

Bir süre sessizlikten sonra tekrar konuşmuştu. "Neden geldiniz siz?"
Biraz etrafa baktım sonra cevap verdim. "Anlatıcam ama şimdi olmaz."

İçeriye geçtiğimiz de benim ve Vildan'ın babası konuşuyor, annem ve annesi de yan yana oturmuş ağlayarak birbirlerinin sırtını sıvazlıyorlardı. Benim anneannemde yoktu ve üstünden 2 yıl geçmişti. Yani şuanda annem Vildan'ın annesini anlayabilirdi. Babalar ve anneler birlikte oturuken Deniz'de koltuğa yeni gelin gibi tedirgin şekilde oturmuş etrafı izliyordu.
Vildan onun o haline hafiften gülümsemişti. Bizde gidip onun yanına oturduk.
"İstiyorsanız üst kata gidelim. Daha rahat ederiz." Vildan'ın söylediği şeye ikimizde kafa sallamıştık.

Üst kata geçtiğimizde terasa geçtik ve sandalyelere oturduk. Deniz'in omzundan dürttüm. "Noldu? Bensiz kalınca koktun mu?"
Vildan söylediğim şeye gülümserken o göz devirerek bakıyordu.
"Seni çok seviyor."
"O bişey mi arabada-" Deniz'in ağzımı kapatmasıyla sözüm kesilmişti.
"Anlatmasana oğlum."
Biz didişirken Vildan'ın gülmesi hoşuma gitmişti.

Biz boş boş şeylerden bahsederken Yanımıza bir anda bir kız gelmişti. Elinde cipsi paketi vardı ve yüzümüze anlamaz şekilde bakarken cipsisini yiyordu. "Vildan? Bunlar kim?"
Vildan ayağa kalkıp kızın yanına gitti.
"Tanıştırıyım. Bu Melek. Melek bunlarda Deniz ve Çağan."

Vildan adımı söylediğinde Melek anlamlı şekilde gülmüştü. "He şu çocu-" Vildan daha fazla konuşmasına izin vermedi ve ağzını kapatıp oturması için Deniz'in yanındaki sandalyeyi işaret etti. Melek tedirgin şekilde oturmuştu çünkü Deniz'in gözleri elindeki cipsi paketindeydi.

Çok geçmeden istemişti. "Bir tane alabilir miyim?" Pek cipsiye dayanabilen birisi değildi Deniz. Kızda Allah'tan anlayış göstermiş ve paketi uzaltmıştı. "Al sen ye."
"Çağan sen benimle gelsene." Melek beni ayağa kalkarken çağırdığında tedirgin olmuştum. Biraz sinirli ve agresif birine benziyordu.

İçeriye girdiğimizde oturmuştu.
"Sen bu Vildan'la ciddi mi düşünüyorsun?" Anlaşılan sorguya çekicekti. Yapıcak bişey yoktu. O Vildan'ın arkadaşıydı ve kararı önemliydi. "Evet. Zaten ciddi düşünmesem istemezdim."

"Şimdiye kadar kaç sevgilin oldu?"
"Bir tane oldu ama bir anlık hoşlanma olduğunu anlayınca bıraktım."

"Müzik dinlemek ve yemek yemek. Bunlar hakkında ne düşünüyorsun?"
"İkisini de çok seviyorum. Sen yemeyi seviyorsun galiba ama nasıl zayıf duruyorsun?"
Güldüğünde üstümdeki gerginlik gitmişti. "Her sabah 3 saat koş bakalım kalıyor mu kilo falan."

Ayağa kalkıp elini omzuma sert şekilde koymuştu. "Seni gözüm tuttu ama şu kardeşin midir arkadaşın mıdır. Onu benden uzak tut."
Deniz hakkında bunları söylemesi biraz sinirimi bozmuştu.
"Neden? Bu arada kuzenim."
"Bilmem onunla sohbet etmem için biraz zaman gerekiyor gibime geliyor."

Tekrar terasa giderken kafamı salladım. Yanlarına gidip oturduk.
"Neyse ben gidiyim. Akşam kızlar süpriz olarak gelicekmiş haberin olsun." Ayağa kalkarken söylemişti.
"Süprizse niye söylüyorsun?"
"Aman ne süprizi ya. Burdan çıktığımız mı var. Kendilerine heyecan arıyorlar."

O aşağı inmeye başladığında Deniz şikayet etmeye başlamıştı.
"Ne kadar samimiyetsiz biri insan bi sarılır."
Melek merdivenden seslendiğinde şaşırmıştı.
"Sensindir samimiyetsiz yalaka!"

Vildan Deniz'in suratında ki asıntıyı görünce konuşmuştu. "O pek öyle sarılmayı falan sevmez. Takma onu. Oda öyle biri. Ama iyidir. Arkana destek arıyorsan veyada dertleşçek birini arıyorsan bire birdir. Sıfır yorumsuz dinler."
[Evet kendimi de anlattığıma göre]
Deniz gülerek kafasını salladı. Aşağıdan annemlerin çağırmasıyla ayağa kalktık ve aşağı indik.

"Hadi çocuklar otele gidiyoruz."
Annemlerin söylediği şeyle Vildan'ın ailesi karşı çıkmıştı. "Bakın şimdi ayıp ettiniz. Burda kalmak varken ne oteli.
Hem misafir odamızda var."

Annemler ne kadar itiraz etselerde onların ısrarıyla sonunda tamam demek zorunda kalmışlardı. Annesi bizi üst kata misafir odasına çıkarttı.
"Burda kalabilirsiniz." O çıktığında dördümüz birlikte kalmıştık. "Oğlum bu kızın ailesi çok güzel."
"Çok kafa dengi insanlar."
Annemler Vildan'ın ailesini överken Deniz yatağa atlamıştı.
"Ben uyuycam. Siz naparsanız yapın."
"Odada iki tane yatak var birinde ikiniz yatın diğerinde de annenle bne yatıyım." Babamın dediği şeyi onaylamıştım.

Eşyalarımızı yerleştirdikten sonra tekrar aşağı inmiştik.

Ailelerimiz akşama kadar sohbet etmişti. Akşam oluncaya kadar bizde Vildan'la çok az bir şekilde konuşuyorduk. Kendimi ona söylüyceğim şey için hazırlıyordum.

___________________________

Nasıl buldunuz qukko'larım🪐

Yazım hataları için özür dilerim🤍

Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın♥️

Seviyorum sizi💌...