My Twin and I (ONGOING NA)

chapter 17 -the truth

HELLO GUYS~! :) am back. :P as usual,humihingi ako ng paumanhin sa mala pagong kong UD. grabe, i had too much psychology last week! >_< stress ang lola niyo. :D 

i dedicate this chapter to kuya miguelito ( with numbers). :) HAHA! natuwa lang ako sa kanya ng bonggang bongga :P he's a very good critique. may respeto! iboto! joke lang, pero on a serious note, kung mag ki-critique kayo,  si kuya ang gawing ehemplo okay?! HUWAG yung mga kung makapag critique below the belt! kayo na. the best kayo eh! kayo na author! :D HAHAHAHAHA! ( bitter ako kasi yung friend ko na criticize yung gawa niya ng below the belt.) basta ako, wag na kayong mag expect ng matinong plot galing sa akin dahil baliw ako. LOL. hahahaha. joke lang. :D

oh, eto na po ang nailuwal ko. 

p.s

sa cp kasi ako nagtype kaya feeling ko kasing haba na to ng nobela. kung maikli man ang UD. sisihin ang cellphone :D

(johans' Pov)

umuwi ako ng bahay ng mas badtrip pa kesa nung lumabas ako.. unang una, wala naman Yung mga katropa ko sa may tindahan kaya naglakad lakad lang ako.. pangalawa, hindi matanggal sa utak ko yung sinabi ni Polly. parang sirang plaka nga napa ulit ulit sa ulirat ko yung mga pinagsasasabi niya..

niloloko lang ba ng lalaking yon ang kakambal ko??

humanda siya kapag ginago lang niya si johanna. makipagpalit na siya ng mukha sa aso. babasagin ko mukha niya..

yung tipong nasa kanya na yung babaeng pinapangarap ko pero hinding hindi ko makukuha. tapos gagaguhin lang niya?!

napatigil ako sa pag iisip ng biglang may kumatok sa kwarto ko.

si Johanna siguro to.

"uy.." mahina niyang sabi sa labas ng kwarto ko habang patuloy padin yung katok niya.

tinitigan ko lang yung pinto. hindi ako makapagdesisyon kung bubuksan ko ba yung pinto.

" johans...." tawag niya sa pangalan ko. bago pa ko makapag isip, nakitA kong hawak ko na yung doorknob.

pagbukas ko ng pinto, isang umiiyak na johanna ang tumambad sakin.

Sh*t

(johanna's Pov)

problema nung si johans?? bigla nalang nag walk out? nag offer lang ako ng pad ko sa taas eh. haha. MENStruation talaga nun ngayon.

todo asikaso naman sakin si kuya andy. nakakatuwa lang. tinatablan din pala ng pag ka guilty tong mokong na to.

di niya alam kung gaano ko natakot sa kidlat no! >_<

after namin kumaen, sa sala nalang ako ng stay, nagpaiwan nalang ako kay kuya andy. effort pa kasi bumalik sa kwarto ni johans eh. >_<

biglang nagvibrate yung cellphone ko.  

napangiti ako. si oy kasi nagtext. miss ko na to eh. :(

from: oy

hi baby ko! tuloy tayo mamaya ah? i love you!

-

unti unting nawala yung ngiti sa labi ko. 

binasa ko ulit yung message niya.

baby?

never niya kong tinawag na baby.

at alam niyang diring diri ako pag tinatawag akong baby.

di ako sanggol para tawagin ako ng ganun.

nag flashback lahat bigla ng nangyari sakin. yung babaeng nag message sa Facebook ko, yung tumawag sakin.

hindi. hindi to maaari.

binasa ko ulit yung text..

tuloy sila??

kung ako yun, wala naman kaming plinano. may sakit ako for goodness sake.

hindi johanna. baka may pinsan lang siyang baby ang pangalan..

hindi magagawa sakin ni ryan to. ni hindi nga kami nag away eh.

hindi ko napigilan na naiiyak na ako sa mga naiisip ko.

kinakabahan man ako, gusto kong malaman ang katotohanan.

nagtext ako kay ryan.

to: oy

oy, anu yung text mo sakin? baby? oy naman alam mong ayaw kong tinatawag akong baby eh.

-

sinend ko sa kanya yan. every minute na lumipas na hindi pa niya ako nirereplyan, yung patak ng luha ko bumabagsak din.

biglang pumasok kakambal ko sa bahay, pero hindi niya ako napansin. dere-deretso lang siya sa kwarto niya.

nabaling yung attention ko dun sa cellphone ko nung may natanggap akong message.

eto na to. now or never.

the message broke my heart.

from: oy

i'm sorry ay... hindi ko alam paano sasabihin sayo eh. 

-

--...............end of UD...............

ello guys! :) comments are highy appreciated! sorry sa mala pagong na ud :P