Hoofdstuk 8

5 0 0
                                    

Zo heb ik mezelf nog nooit gezien, kaal. Hanna zit naast me en ook haar haren liggen op de grond. Suzan komt aanlopen met een mandje met mutsen. Hanna en ik pakken allebei dezelfde. Een roze met een wit bloemetje voorop. We knuffelen elkaar terwijl de tranen over onze wangen lopen. Daarna geef ik Suzan een knuffel, en Hanna háár zuster. Suzan neemt me mee de gang op en bukt zodat ze precies op mijn hoogte in mijn ogen kijkt.

'Het komt goed liefje.'
Ze geeft me een kus op mijn voorhoofd en houd me daarna weer stevig vast. Na de knuffel kijkt ze me nog een keer aan en zegt ze nog iets.
'Jij bent speciaal, ik ben trots op je.'
'Dankjewel'
'Ik meen het echt, jij kan dit.'
Haar woorden doen me goed en wanneer Hanna de kamer uit komt pak ik haar hand beet.

'We doen dit samen Han, jij en ik, wat er ook gebeurt.'
Hanna knuffelt me nog een keer en samen lopen we terug naar de lounge.

Als we binnen lopen zie ik tranen op Loïs haar wang. Mijn ouders hebben elkaar al getroost, maar Loïs heeft het blijkbaar niet droog gehouden toen ik weg ging. Ze staat op en ook wij geven elkaar nog een knuffel. Ze fluistert zacht in mijn oor.
'Ik wil je niet kwijt, laat me niet in de steek.'

Ik weet niet op welke manier ze dit bedoelt. Gaat dit om de ziekte of gaat dit om Hanna? Ik hou van Loïs, ze betekent superveel voor me en ik ken haar al ongeveer drie jaar. Hanna ken ik veel korter, maar onze band is in een paar dagen zo ontzettend sterk geworden, het is niet normaal snel gegaan. Met Loïs heb ik de eerste 2,5 jaar middelbare school gedaan, maar met Hanna heb ik mijn eerste paar dagen vechten tegen kanker overwonnen. Met Hanna ben ik nu zelfs kaal gegaan. Het voelt anders, het heeft beide iets bijzonders, maar ik wil niet kiezen.

Uitgepraat en uitgeknuffeld lopen Hanna en ik terug naar de kamer. Het bezoekuur is voorbij en iedereen gaat weer naar huis. Ik voel me ziek, niet vanwege mijn pijn, maar vanwege hoe ik eruit zie. Ik ben kaal, heb een mutsje op mijn hoofd en lig in een ziekenhuis, ik heb kanker.

Ziek of Dapper?Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu