KALP SIZIM

KALPTEN KALBE -5-

Dördüncü bölümü öncesinde attım, dördü okumayı unutmayın☀.

☀☀

Bilinmeyen numara: Selamunaleyküm

Bilinmeyen numara: Çok kafana takmamalısın bence bu durumu 

Bilinmeyen numara: her yer de değişik insanlar vardır.

Bilinmeyen numara: herkesin frekansı herkesinkiyle uymaz.

Bilinmeyen numara: ya da eşref saati olur 

Bilinmeyen numara: müşterinin de eşref saati veya günüymüş demek ki

Bilinmeyen numara: Senin suçun yok.

Bilinmeyen numara: Üzme kendini lütfen.

Akşam namazından sonra tekrar dayanamayıp Tunahan'a mesaj attım. Son konuşmamızdan sonra daha atmam, atamam diye düşünüyordum ama bugün camii de babamla sohbet ederken üzüldüğü konuyu anlatırken kulak misafiri oldum. En azından kendisinin haklı olduğunu birisinden daha duysun istedim.

Onu sevdiğini bilen birisinden.

En son konuşmamızın üzerinden bir hafta geçmiş, bir daha hiç mesaj atmamıştım. Sadece namaz zamanları camiye namaz kılmaya geldiğinde, bugün olduğu gibi namaz sonrası babamla konuşup avluda otururken onu görüyordum. Hoş çokta bakıp incelediğim de söylenilmezdi, gözüme denk geliyorsa önümde geçiyorsa gözlerim yüzünde geziyordu onu dışında sürekli onu kulağımla takip ediyordum. 

Gözlerime hakim olabiliyordum ama kulaklarım... asla sözümü dinlemiyordu. Onları tıkayamıyor, sesini ayırt etmesini engelleyemiyordum.

Babam imam olduğu için namaz sonrası haliyle cemaate katılan veya sonradan gelip konuşmak isteyen, soru sormak isteyen hatta uzun süredir komşumuz, babamın da arkadaşı olan kişiler danışmak, dertleşmek isterdi Tunahan da onlardan birisiydi. Fakat benim canım kulaklarım hiç kimsenin sesini algılayıp dinlemezken Tunahan'ın sesini duyunca tilki misali dikiliyor ve başkalarıyla konuşsam bile eksiksiz ne diyorsa algılıyordu. Yapma etme desem de yok dinletemiyordum. 

Göze günah kulağa değil diyordu bana her seferinde. 

İç sesim de dünden razı olunca olanlar oluyor ve benim kulak dinlemekten asla geri durmuyordu. 

Yeni bildirimi belirtecek o melodi kulaklarıma dolduğunda gözümü tebrik ederken kulağımı kınayan bakışlar atmaya çalışıyordum, ne kadar oluyorsa işte. Elime telefonumu alıp direkt mesaj bildirimin üstüne tıkladım. Beklediğim mesaj bu değildi, hüsrana uğradım demek istemem en yakın arkadaşım sonuçta mesajı atan ama beklentim karşılanmadığı için yüzümün düşmesine engel olamadım.

Arap: ASLIII'MM

Arap: Mesaj attın mı?

Arap: Hala atsam mı diye mi düşünüyorsun?

Arap: Kız konuşuyonuz mu?

Arap: Yoksa cevap mı vermedi?

Arap: GÖRÜLÜP YAZMAMAN KIRICI

Arap: CEVAP VERSENEEĞ

Sohbete girip yazmak için her hamle yaptığım da yeni bir mesaj atıyor ve ben kalakalıyordum öylecene. Bir dursa cevap verecektim ama yok, Arap kim beklemek kim değil mi? Elimi hava da sallayarak kısık sesle 'Fesupanallah ya!' demeden edemedim.