KALP SIZIM

KALP SIZIM -19-

Babam önde benimde sessiz sedasız eve girişimin yirmi yedinci dakikasındaydık. Babam dakikalar önce balkona çıkmı o andan beri sesi soluğu çıkmıyordu. Bu durum beni tedirgin etse de annem sevgilimin olmasını ve evlenmek istediğim gerçeğini hazmetmeye çalıştığını hazmedince benimle konuşmak isteyeceğini söylüyordu. Babamı tanımasam içimi rahatlatmak için diyor derdim ama babamı tanıyordum, annemin dediğini yaşadığına emindim. 

'Babandan en az on dakika daha ses çıkmaz. Sen bana hemen ne oldu bitti anlat. Çatladım burada.' 

Anneme hayretler içerisinde baktım. Kendisi de heyecanlı ve ekşınlı bir anda değilmiş gibi benim bulunduğum ana heyecanlanıp meraklanmış resmen. Enteresan biri. Bu düşüncelerimi sesli de anneme söyledim. 'Enteresan birisin. Sende babama evlenmek istediğimi söyledin ve beni mi merak ederek geçirdin akşamını gerçekten?' 

Sesimde ve yüzümde hayretler içinde olduğum belli olduğuna emindim. 'Ben kocamı tanırım. Nasıl tepki vereceğini elbette üç aşağı beş yukarı tahmin ediyordum ama senin nasıl bir akşam geçireceğini elbette bilemem. Sadece iyi geçmesi için dua eder, temennilerde bulunabilirdim ki öyle de oldu.' 

Annem balkon tarafına bakış attı ve etimi mıncırarak isteğini tekrar söyledi 'Anlat çabuk.' dedi, kafamı sallayarak onayladım. Yetmedi sesli de onayladım. 'Of tamam be mıncırma. Anlatıyorum.' 

Annem elbette ki yemeği merak etmiyordu. Tunahan ile dönmemden ve yüzümün gülmesinden yemeğin iyi geçtiğini anlayabiliyordu. Onun merak ettiği eve girdiğim anda parmağımda gördüğü yüzüğün verildiği andı. 

'Güzel bir akşamdı. Annesinin durumundan bahsetmiştim sana evden çıkmadan önce. Annesini de Tunahan'ı da geren şey gelecek olan gelinin annesini dışlaması, hor görmesiymiş. Fakat annesi ve benim aramda böyle bir durum yaşanmadı şükürler olsun. Annesini hor görmek neyime ki zaten? Sevdiğim adamı yetiştirmiş, büyütmüş hem de en layığıyla yapmış bunu. Benim asıl gerginliğim ise işaret dili bilmiyorum diyeydi. Haneme koca bir eksi puan yazılır mı, annesi beni istemezse gibi türlü türlü şeyler ama eve girince annesinin beni karşılaması ve iletişim kurmamız için Tunahan'ın ikimize de yardımcı olması çok güzeldi.' 

Derin bir nefes aldım ve konuşurken daldığım parke zeminden gözlerimi annemin gözlerine çevirdim. Konuşmama devam edecekken annem ellerime uzandı, tuttu. 'Kızım, sen hangi kelimeyle ifade edersen et, nasıl anlatırsan anlat hiçbir kelime sesinde ki heyecanı gözlerinden parıldayan mutluluğunu tarif edemez. Tebrikler şimdide. Allah tamamına erdirsin.'  Anneme sarıldım ve fısıltıyla inşallah dedim. 

Anneme sarılmamı kesip tekrar koltuğa yaslandım ve konuşmama devam ettim. 'Güzel akşamın sonunda eve gelirken Tunahan güzel bir konuşma yaptı. Bunlardan bahsetmek istemiyorum, ısrar etme lütfen.' annem kafasıyla onayladı ve devam etmem için eliyle işaret etti. 'En sonda ise cebinden yüzüğü çıkararak evlenme teklif etti bende kabul ettim.' 

Utandım, yüzümü ellerimle kapattım. Annemde kafamı öpüp bana sarıldı. 'Mutlu olmanı çok istiyorum. Umarım çok mutlu olursunuz.' 

Anneme tam teşekkür edecekken o beklenen an geldi. Balkon kapısı aralandı. Babamın bedeni gözüktü. 'Aslı, ikimize birer kahve yap bakalım kızım.' 

Sadece ikimiz için kahve istedi ve araladığı kapıyı geri kapattı. Annemle birbirimize bakakaldık. İkimizde anlık duraksama sonunda aynı anda koltuktan doğrulduk. Babamın beni kırıp incitecek bir şey söylemeyeceğine hatta destek olacağına adım kadar emin olmama rağmen bir panik olduğum gerçekti. 'Aslı, sakin ol kızım. Babanı biliyorsun. Şuan hazmedemedi belki tam ama seninle konuşabilecek seviyeye gelmiş. Git sevdiği gibi kahvesini yap, kendine de yap ve baba kız için. Ben o sırada odamda olacağım. Babanı en son yanıma gönderirsin.'