KYSLOFRİMAL #wattys2015

◆ GÖRME ◆

Medya: Azkabar'ın boyutunda yaşayan eximuslar.
____________________________________

Aynadaki yansımamı görmemle aynayı elimden duvara fırlatmam bir oldu.

Parçalara ayrılan aynanın sesi eşliğinde dizlerimin bağı çözülerek yere kapaklandım.

Bir kaç saniye yerde yatarken biri beni kollarının arasına alıp sımsıkı sarmıştı bile..

Göz yaşlarım yanaklarımdan akarken attığım acı çığlık ve yakarışlardan atan dikişlerime doluyor ve adeta yarama tuz basıyordum.

Kaçmak istedim..

Bunca zamandır ben bu şekilde miydim yani ?

İnsanlar bu yüzden mi parmaklarıyla beni işaret ederek dehşetle bakıyordu ?

Bu yüzden mi hastanedeki çocuklar beni görünce annelerinin arkasına saklanıyordu ?

Bana ne olmuştu böyle ?

Neye dönüşmüştüm ?

Beni saran kollarda çırpınırken oluk oluk akan yaşlarım durmak bilmeden süzülmeye ve beni saran kolları ıslatmaya devam ederken o bana ; " Her şey düzelecek." , "Her şey düzelecek sana söz veriyorum !" , "Kiara !" diyordu ama ben onu dinleyebilecek bir durumda değildim.

"Yaratığım, ben bir canavarım ! " diye sayıklıyordum sessizce ve yine o titreme başlamıştı.

Kendime hakim olamıyor , ellerim bir sağa bir sola savruluyordu.

Nefes almam zorlaşınca ağzımdan garip sesler çıkmaya ve beni tıkandırmaya devam ediyordu.

Her yer bulanıklaşmaya başlıyor, yavaş yavaş renkler gözlerimin önünden siliniyordu.

Ben kendime hakim olmaya çalışırken bir anda beni saran kollar gevşedi, üstüme sımsıcak bir şey geldi ve dudaklarımı yakaladı.

İçim kıpır kıpırdı ve ben tekrar kendime gelmeye başlamıştım.

Titremelerim ve kararan görüntüler son bulunca gözlerimi açmaya cesaret ettim ve dudaklarımla birleşmiş bir halde Finn'le buluştum.

Ne yapacağımı bilemiyordum.

Sanırım gözlerimi o kadar büyük açmıştım ki o da fark ederek gözlerini açtı.

Hala dudakları dudaklarımla dans ediyordu ve ben bir hamlede onu üzerimden ittim.

Ne olduğunu anlayamayarak yerde oturup bana utangaç bakışlar atmaya başladı.

"Ne yapıyorsun ?!?!" dedim bir hışımla.

"Kiara, panikatak geçiriyordun ve-.."

"Ve sen de bunu fırsat bilip benden yararlanmaya çalıştın !!"

"Hayır ben, ben asla sana zarar verecek bir şey yapmam Kiara asla seni incitm-....." sözünü bitirmesine fırsat bırakmadan bize bakan sekiz göz'ün önünden koşarak kapıdan dışarı fırladım.

Nereye gideceğimi bilmiyordum.

Arkamdan gelen bağarışları dinlemeyerek merdivenlerden dörder dörder indim ve bir yandan da hastane elbisesinin eteklerine hakim olmaya çalışıyordum.

Bana bakan ve atılan minik çaplı çığlıklar umurumda bile değildi.

Sadece def olup gitmek istiyordum.

Demirden büyük bir kapıyla karşı karşıya geldim ve şansımı denemeye karar vererek dışarı çıktım.

Her yerde çiçekler,ağaçlar ve banklar vardı.