DIAMOND {TaeGi}

19| Sevgilim

Yoongi ikimize de güzel yiyecekler hazırlayıp yemek için yanına çağırınca beline sarılıp yanağından öptüm. Bunu beklemiyor olacak ki kaskatı kesilmişti elindeki tabaklarla. Yerime geçip onu da beklerken hemen toparlayıp masaya koydu tabakları.

"Ellerine sağlık güzelim. Afiyetle yiyeceğim."

Oturduğu sırada içmeye başladığında su boğazında kalınca öksürmeye başladı bu sefer de. Yani onu heyecanlandırıyordum? Sırıtışıma engel olup çenesinden akan suyu sildim peçeteyle. "İyi misin?"

"Hm hm, su kaçtı birden. Ye hadi. Sonra da anlat."

Büyük bir lokma alıp sıcak olsa dahi çiğnerken başımı salladım. Daha fazla kafasında senaryolar kurmasına izin veremem bu kedinin. Yemeğin yarısından çoğunu yedikten sonra derin bir oh çektim. "Çok lezzetliydi." karnımı tutarak geri yaslandım. Yoongi'nin tahammülü kalmamış gibi görünüyordu artık. Adam akıllı anlatmanın vakti geldi.

"Bizi ailelerimiz zorladı evlenmemiz için. İkimiz de nişandan bir hafta önceye kadar adlarımızı bile duymamıştık. Benim aklım başkasındaydı. O ise zaten başkasıyla berabermiş. Yani birbirimizi sevmiyorduk ve sevmedik de. Sanırım 6.5 - 7 yıl oldu bu olay gerçekleşeli. Ailesi katıydı ve tek çocuktu. Bu yüzden hayatındaki çoğu şeyi ailesi seçip yönlendirdi onun. Sevgilisini de doğal olarak gizliyordu. Evlenmeyi reddetse ailesi onu dinlemez zorla benimle evlendirirdi. Bu yüzden benim karşı çıkıp bu evliliği gerçekleştirmemek için elimden geleni yapmam gerekiyordu. Yaptım da. Başardım. Ailemem yönelimimden bahsettim. Benimkiler kesinlikle HeeSun'ın ailesi gibi değildi. Başta çok şaşırdılar ve algılayamayıp kabullenemediler. Ama sevdiğim bir erkek olduğunu ve ona ilk görüşte aşık olduğumu anlatınca feshettiler bu evliliği. Söylemedim ama bu bir şirket evliliği olacaktı."

Yoongi tabağındakilerle oynayarak beni dinliyordu. Biraz durup soluklandım. Tatlılığını izleyip cümlelerimi toparladıktan sonra devam ettim. "Zaten bizim nişanlandığımız gece HeeSun gece kaçıp sevgilisinin yanına gitmiş alkollü bir şekilde. O gece de hamile kaldı diye düşünüyorum."

"Bir dakika, siz... Hiç beraber olmadınız mı?"

Bakışlarımızı yüzünden çekmiyordum. "Olduk." derin bir nefes alıp gözlerini masaya indirirken başını anladığını belirten şekilde salladı. "Peki nasıl emin olabiliyorsun bu kadar? Ya senin çocuğunsa?"

"Bu imkansız Yoongi."

"Sevişmissiniz Taehyung hyung, imkansız değil. Korunsanız bile imkansız değil."

Çıkışına gülüp suyumdan içtim. "Yoongi ben kısırım. Bir çocuğum olması imkansız."

Kelimenin tam anlamıyla donup kaldı. Ağzı şaşkınlıktan aralanmış gözlerini kırpmadan bana bakıyordu. Bunu cidden beklemiyordu sanırım. Gülüp daha ne kadar o şekilde bana bakacak diye beklerken sandalyesinden kalkıp yanıma gelerek sarıldı bana. Ben de bu harekete şaşırdım işte. Başımı göğsüne yaslamış sıkıca sarılırken ben de oturduğum yerden beline doladım kollarımı. Yavaşça geri çekilip yerine oturdu.

"Ben üzgünüm, üzerine gittim."

Yanağından makas aldım. "Üzgün olma. Zaten sevdiğim kişiden de çocuğum olması imkansız." gülerek söylediğimde o da burukça gülümsedi. Sonra aydınlama yaşayıp yükseldi biraz. "O zaman kadından neden DNA testi istedin? Yalan söylüyor biliyorsun."

"Merak ediyorum sahte bir rapor mu hazırlattıracak diye."

Ufak bir şaşkınlık daha geçirdi. "Vay canına... Senin yaşına geldiğimde ben de bu kadar açık gözlü olabilecek miyim acaba." uzanıp saçını karıştırdım. "Yanında ben olduğum sürece senin açık gözlü olmana gerek yok. İstediğin gibi yaşa hayatını."