KALP HIRSIZI (KİTAP OLDU!!!)

PAYLAŞILAN GEÇMİŞ

Selamm
Keyifler nasıl?
Sınavlarım bitti ve yaz tatili yaklaşıyor.Ancak ben hala hedefime ulaşamadım.Sizden küçük bir ricam var.Yaz tatiline kadar bu hikayeyi
               30 oy            80 okuma
                  yapabilir miyiz?

 
      Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Korkuyordum.Ellerim terliyordu, alnımdan damla damla ter akıyordu. Ellerim ve dizlerim tir tir titriyordu. Sakinleşmem gerektiğinin farkındayım ama yapamıyorum.Olmuyor.

     Sakinleşmek için ellerimle oturtulduğum sandalyenin tutacaklarını sıktım.Derin derin nefesler aldım.Bir iki saniye gözlerimi yumdum.Gözlerimi açtığımda sakinleşmiştim.En azından biraz.Aklımı kullanmaya başladığım an bulunduğum durumu çözmeye çalıştım.

    Gözlerim ve ağzım kapalı değildi ama ellerim ve ayaklarım bağlıydı. Sıkıca sandalyeye bağlanmıştım.Bir kaç kez kurtulmayı denesemde pek bir etkisi olmamıştı. Sandalye sendeleyip aynı pozisyona geri dönmüştü.Bu da demek oluyordu ki birinin gelip beni kurtarmasını beklemek zorundaydım.

   Sessizce oturdum.Tam derin bir nefes alacakken ellerimde bir el hissettim.Az sonra ellerimin çözüldüğünü anladım. Daha sonra bu kişi her kimse önüme geçti.Ayaklarımı çözmeye başladı.Tam bu sırada yüzünü incelemek istedim ama karanlık buna izin vermedi.

     Silüet ayaklarımı da çözdükten sonra benden uzaklaştı.Şimdi iki seçeneğim vardı.Ya bağıracaktım yada sessizce oturacaktım.

    İlk seçeneği seçtim.Bir iki saniye bekledim ve ardından hızla ayağa kalktım.Tam ağzımı açacağım sırada bir el sertçe ağzımı kapattı.Gözlerim açılmış şaşkın bir şekilde kaldığım sırada silüet konuşmaya başladı.

"Şşş!"

    Derin nefesler alıyordum.Göğüs kafesim hızla inip kalkıyordu.Vucudum silüete yaslıydı.Bir eliyle ağzımı diğer eliyle ellerimi tutuyordu.

"Sıradaki kurbanım olmaman için bir sebep göremiyorum.Sen de aynısın.Ya yaşadıkların ya da karakterin seni böyle durumlarda korkak yapmış."

      Kafa salladım.Çırpındım ama ondan kurtulmanın bir yolu yoktu.O bana geçmişimi yeniden yaşatacaktı.Hayır buna dayanamazdım!

"Ne düşündün? Ellerin yine terledi."

      Neden benimle konuşuyordu?
Sessiz kaldım.
"Şimdi elimi ağzından çekicem.Sende susmayi deneyeceksin."

    Yavaşça eli ağzımın üstünden giderken kendimi tutamadım.İçimdeki korkuyu bastıramadım.Bağırdım.

"YAPMA, BENİ GEÇMİŞİME DÖNDÜRME!!!"

  Yapma dediğim sırada eli ağzıma yaklaştı.Ama son kelimelerim onu durdurdu.Aniden o da kaskatı kesildi. Ben ise hala bağırıyordum.O ise beni durdurmadı.
"YAPMA BUNU LÜTFEN! BUNU YAPMA"

    Silüet arkamdan çekildi ve ellerimi serbest bıraktı.
"BEN ZARAR VERMEDİM KİMSEYE! SADECE ZARAR GÖRDÜM YAPMA BEN KÖTÜ BİRİ DEĞİLİM YAPMA!"

    Bir anda bir mum ışığı karanlığı böldü.Tam O sırada yarım yamalakta olsa silüetin yüzünü gördüm.

  Ben sessizce silüetin yüzünü incelerken o bu sessizliği böldü.
"Geçmişin-"

    Hiçbir şey diyemedim.
"Kapanmayan yaraları sende de var mı?"

    Hafifçe kafa salladım.Silüet elimi tuttu ve beni bir yere doğru çekiştirdi. Bunu yapmasına izin verdim.