Hayatı boyunca insanları öldürüp kalplerini alan bir katil... O bir kalp hırsızı... Peki sizce bu kalp hırsızı bir gün mecazi anlamda da birinin kalbini çalabilir mi?
Aşk bunu gerçekleştirebilir mi? Peki geçmişin kabuk bağlamayan yaralarını çaldı...
Hepinize merhaba! Bu bölümde biraz daha hikayeyi bağlamak istedim bu yüzdenpek aksiyon koymadım.Yani... az aksiyon... biraz aksiyon...
Aman siz karar verin ona da☺️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Gözlerimi açtığımda yanımda emir vardı.Kızarmış ve yorgun gözüken gözlerle beni izliyordu.Başımda ise bir hemşire vardı ama ben onun ne yaptığını tam olarak anlayamamıştım.
Hemşire odadan çıktığında yavaş yavaş açılan gözlerim emir in hızla bana doğru atılmasına sebep oldu.Beni hızla kolları arasına aldığında neye uğradığımı şaşırmıştım.Emir sanki benim canımı acıtmış gibi geri çekildiğinde sıkıca ellerimi tuttu ve bana endişeli gözlerle sordu. "İyi misin, hazalım!?"
"Hıı,hıı"
Konuşmaya gücüm yoktu bu yüzden beni anlamasını sağlayacak sesler çıkararak sorularını yanıtladım. "Çok korktum, yok bir şeyin değil mi? Ağrı, sızı falan filan,heh?"
"Iıı"
"İyi bari.Çok korktum."
Tekrardan bana sarıldığında kollarımı kaldırdım ve ona sarıldım. Tam bu sırada gözlerin kapanmadan önce olan olaylar ellerimin gevşemesine, ağzımın kurumasına , gözlerimin dolmasına sebep oldu. "Hazal, iyi misin? Bit anda yüzün düştü."
Kendimi zorlayarak konuştum. "Sevim... öldü mü?"
Bu sözünden sonra emir başını öne eğdi.Ben cevabını almıştım.Bildiğim bir cevabı tekrar yüzüme vurmak canımı yakmıştı.Üzüntüdrn yanan boğazıma dayanamadım. "Abi, bana bir su getirir misin?"
"Tamam.Ben bir hemşireye sorayim bir sorun olmazsa getiririm hemen." Dedi ve alnımı öpüp odadan çıktı.
O odadan çıkar çıkmaz damla, melodi, sare ve aslı içeri girdi. "Hazal!!!"
Sare koşarak bana sarıldığında hafifçe öksürdüm.Onun ardından tüm kızlar bana sarıldığında kendimi sıcak bir yuvada gibi hissettim.Ama biri eksikti.
"Senin için çok korktuk.Bize ikinci bir şok yaşatacaktın sandık." Dedi aslı üzerimde çekilirken.
Hafifçe sırıttım."Asla."
Kimsenin keyfi yerinde değildi ancak benim için iyi görünmeye çalışıyor gibiydiler.En azından şimdilik. "Nasıl olsun?" Diye sordu damla. Gözlerinde bir rahtalama vardı.
"İyi." Diye kısa bir cevap verdim.
Sare yanıma oturup ellerimi tuttu. "Bir sorun yok dimi?"
'Hayır' anlamında kafa salladım.
Tam bu sırada kafam arkada kalmış melodiye döndü.İçinden Allah' a şükürler ediyordu.Herkes bunu fark etmiş olacak ki damla "Melodi, dünyadan melodiye!" Diye seslendi.
