கல்லூரியில் கண்காட்சி நாள் வந்திருக்க..ஜானவியும் அபிநயனும் அவர்கள் ப்ராஜெக்ட் செய்வதில் தீவிரமாக இருந்தனர்..
ஜானவி அவள் செய்ததை எடுத்து கொண்டு வகுப்பிற்கு செல்ல அவள் பார்வை ஒரு பெண்ணிடம் பேசிகொண்டிருக்கும் அபிநயனின் மீது விழுந்தது..
அவனும் அந்த பெண்ணும் சிரித்து சிரித்து பேசுவதை பார்த்து முகம் சுளித்தாள் அவள்..
அவனை பார்த்து கொண்டே அங்கிருந்து நகர எதிர்பாராத விதமாக எதிரில் வந்த நபரின் மீது இடிக்க அவள் கையில் இருந்த ப்ராஜெக்ட் கீழே விழுந்து சிதறியது..
அவள் நிலை தடுமாறி கீழே விழும் முன் ஒரு கரம் அவள் இடையை பற்றி நின்றது..
அந்த நபர் அவள் அழகில் மயங்கி அவளை பார்த்து கொண்டிருக்க அபிநயன் இதை துரத்தில் இருந்து பார்த்தவனுக்கோ ஏதோ வேறு விதமான உணர்வு தோன்றியது..
மற்றொருவனின் கை அவளின் இடையில் இருப்பதை எரிச்சலுடனும் கோபமுடனும் கொண்டு அவனை நோக்கினான் கைகளை இருக்கியபடி..
ஜானவி அவனிடமிருந்து விலகி நின்றவள் நன்றி கூறிவிட்டு அங்கிருந்து சென்று விட்டாள்.
அபிநயன் அவள் செயலை கண்டு
புன்னகைத்தவன் அந்த நபரை நேருக்கு நேர் காண அவனும் இவனை முறைத்து கொண்டு நின்றான்..
"சீக்கிரமே உன் கதைய முடிக்கிறேன் டா " என்றான் அபிநயன் எதிரில் நின்றிருந்த விக்னேஷ்..
அபிநயன் அதை கண்டு கொள்ளாதவன் இவனை பற்றி ஜானவியிடம் கூறி எச்சரிக்க நினைத்தவன் அவளை தேடி கொண்டு சென்றான்..
ஜானவியோ கல்லூரியில் உள்ள ஒரு அமைதியான இடத்தில் அமர்ந்திருந்தவள் அவள் ப்ராஜெக்ட் உடைந்ததை நினைத்து கவலையாக இருக்க அவளை மறைந்திருந்து பார்த்த அபிநயன் அவன் நண்பர்கள் உதவியுடன் அரைமணி நேரத்தில் புதிய ப்ராஜெக்ட் அதே போன்று செய்து முடித்தான்..
