இல்லை என்ற ஜானவி அபிநயனை பார்க்கவும் அபிநயன் முகம் கடுகடுந்து நின்று கொண்டிருந்தான்...
ஓ ரியலி உங்க வாய்ஸ் வெரி ஸ்வீட்...நிக்கில் அவளை பார்த்து புன்னகைக்க
ஜானவி தயக்கமுடன் தேங்க் யூ எனவும் அபிநயன் வேறொருவர் அவள் அருகில் நிற்பதில் தயக்கமுடன் நின்ற அவளின் அசௌகரியத்தை உணர்ந்தவனுக்கு மேலும் அங்கு நடப்பதை பொறுத்து கொண்டு பார்க்க முடியவில்லை...
சார்... அபிநயன் மீண்டும் நிக்கிலை அழைக்க அபிநயன் அழைப்பில் எரிச்சல் அடைந்த நிக்கில் இப்போ என்ன என்று வினவவும்
சார் இது ப்ரீ பிரியட் தான இதுல நோ ரூல்ஸ்..அதனால நாங்க லைப்ரரி பிளே கிரௌண்ட் லேப் ன்னு எங்க வேணா போலாம் எனக்கு கொஞ்சம் பேஸ்கட்பால் பிராக்டிஸ் இருக்கு... என்றவன் ஜானவியை நோக்கினான்...
அவளுக்கு புரியும்படி சைகை மொழியில் ஏதோ கூறிவிட்டு அங்கிருந்து சென்று விட்டான்...
அப்பாடா தொல்ல ஒழிஞ்சது என்று உள்ளுக்குள் நினைத்து கொண்ட நிக்கில் புன்னகையுடன் ஜானவி புறம் திரும்ப அவ்ளோ அவள் பையை எடுத்து கொண்டு வெளியில் செல்ல தயாரானாள்..
ஜானவி நீ இப்போ எங்க கிளம்பிட்ட.... நிக்கில் வினவவும் சார் எனக்கு கொஞ்சம் நோட்ஸ் எடுக்கணும் சோ நான் லைப்ரரி போறேன் எனவும் ஜானவி உனக்கு எந்த ஹெல்ப்னாளும் என் கிட்ட சொல்லு நான் பண்றேன் என்றான் நிக்கில்.
அவனை முறைத்த ஜானவியோ போலி சிரிப்புடன் நோ தேங்க்ஸ் சார் நான் பாத்துக்கிறேன் என்றவள் அங்கிருந்து நகர்ந்தாள்...
தன் கணவனை தேடிக்கொண்டு பேஸ்கட் பால் கஃரவுண்டிற்கு அவள் செல்லவும் யாருமில்லாத மைதானத்தில் தனியாக விளையாடி கொண்டிருப்பவன் அவனது மொத்த கோபத்தையும் அந்த பந்தின் மேல் காட்டி கொண்டிருந்தான்...
