Mertle beraber fakültenin kafeteryasında oturuyorduk. Son bi dersimiz kalmıştı ders saatine bir saat vardı eve gidip bir daha gelmek istemedik.
Mert birden ayaklandı "Kahve çikolata bir şey alayım bari." Kafamı salladım "Her zamankinden dimi?" Diye sordu "Aynen." Kafasını sallayıp yanımdan ayrıldı.
Sıkıntıyla oflayıp kollarımı birbirine bağlayıp arkama yaslandım. O sıra telefona bildirim geldi. Anonim beydendi.
@serenity; Sıkılmış gibisin?
@serenity; Eve gitsene niye oturuyorsun ki?
@Mila; Çok sıkıldım dersim var bir saat sonra ondan burdayım.
@Mila; Sen ne yapıyorsun?
@serenity; Okuldan çıkıyordum kafeteryadan geçerken seni gördüm yazayım dedim.
@Mila; İyi yapmışsın.
@Mila; Kendinden bahsetsen ya biraz sana nasıl sesleneceğimi bile bilmiyorum.
@serenity; söyleyemem üzgünüm :(
@Mila; Niye ki?
@serenity; İsmim beni ele verebilir çünkü.
@Mila; Anladım.
@serenity; Kumralım, gözlerim kahverengi.
@Mila; Hiç ayırt edici özellikler değil bunlar :(
@serenity; Güzelim mevzun olduğumuz gün söz karşına çıkacağım.
@Mila; Peki neyse ben derse gidiyorum görüşürüz.
@serenity; Görüşelim Güzelim.
Utançla gülümsedim böyle şeylerden utanırdım. Öksürük sesiyle sırtımamı yüzümden silip Merte baktım.
Hayırdır manasında göz kırptı "Yok bir şey, video izliyordum." İnanmamış gibi baktı bana. Sonra ikimiz kalkıp derse gittik.
•••••
Bölüm sonu :)
Mila hakkında düşünceleriniz neler?
Daha erken ama merak ediyorum düşüncelerinizi.
Oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin
Görüşmek üzere <3
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aslan'ın Kedisi • Yarı Texting
Teen FictionMila yağmurlu bir günde ona yazan anonim'in hayatının en büyük parçası olacağından habersizdi. Bu bilinmeyen kimdi? Yakınında mıydı yoksa uzağında mı?
