Geşa

1. BÖLÜM

Selamm. kitabımın ilk bölümüyle karşınızdayım. Satırlar arası yorum yapmayı unutmayınnn...

02-06-2022 İlk bölüm tarihimiz...

Yeni tarih 08-06-2023

Sizde ilk bölüme başlama tarihinizi yazınn.

1. Bölüm

Yanağımın ıslak bir şekilde öpülmesiyle söylenerek gözümü açtım. "Hakan gerçekten iğrençsin ya, sulu sulu öpme beni!"

Evet, Hakan sevgilim olabilir ama rahatsız oluyordum. O da bunu bildiği için beni sürekli sinir ediyordu.

Hakan gülümseyerek bana bakarken tatlı bir sesle "Her şeye de söylenir miymiş benim sevgilim?" dedi.

Yüzümü buruşturarak yataktan kalktım. "Sus, hiç tatlılık yapma Hakan, rahatsız olduğumu biliyorsun," dedim ve banyoya doğru ilerledim.

Hakan arkamdan "Acele et istersen Hilal, yarım saat içinde çıkmamız lazım," dediğine arkamı dönüp ona baktım. Özenle hazırlanmıştı ve üzerinde takım elbise yerine sportif kıyafetleri vardı.

"Nereye gideceğiz ki?" dedim ve tekrardan Hakan'ın yanına gittim. Tam önünde durduğumda elini belime atarak beni kendine çekti.

Hakan "Sana bir sürprizim var. O yüzden acele etsen iyi olur hayatım," dudağıma ufak bir buse bıraktıktan sonra beni bıraktı. Sadece "Acele et " dedi ve oda dan çıktı. Emrivakileri her ne kadar hoşuma gitmese de bir şey demedim. Sabah sabah bir tartışma başlatmak istemiyordum.

🌺

Yaz ayında olduğumuz için üzerime beyaz, crop aynı beyaz renkte etek ve ceket giymiştim. Yüzüme hafif bir makyaj yaptıktan sonra odamdan çıkıp salona indim. Hakan'la aynı evde yaşasak bile odalarımız ayrıydı. Bunu Hakan benim rahatsız olmaman için istemişti.

Hakan salondaki aynadan sarı saçlarını düzeltiyordu. Şuan o küçük çocuk Geşa olsaydı yüzüme tükürürdü ya da benimle dalga geçerdi. Ben sarışın insanlardan hoşlanmazdım, aslına bakarsak eskiden Geşa, o adamdan başka kimseyi sevmezdi, ondan başka kimseden hoşlanmazdı. Ama aramızda uçurumlar kadar fark vardı, o küçük kız Geşa'ydı bense Hilal Hazanoğlu'ydum. Ya da sadece Hilal'dim. Kendimi düşüncelerimden kurtardığımda Hakan'a seslendim. Aynadan beni gördüğünde gülümseyerek arkasını döndü ve bana doğru yürümeye başladı.

Önümde durduğunda "Hilal," dedi hayranlıkla "çok güzel olmuşsun," diye de ekledi. Beni her gördüğünde böyle tepkiler veriyordu, bu adam beni çok seviyordu. Belki de hak etmiyordum onun ilgisini, sevgisini. Hakan elbette beni çok seviyordu, bana baktığında gözlerinde olan o aşkı görüyordum ama ben ona aynı şekilde bakamıyordum. Onu seviyordum ama bu kadardı sadece, onu seviyordum. Hakan'la birçok kez konuştum bunu ama o bu konuşmalarımızı önemsememişti. Her ne olursa olsun beni sevdiğini söylemişti. Bazen kendimi deli gibi hissediyordum.

Hakan elini uzattığımda tebessüm ederek elini tuttum, beraber kapıya doğru ilerledik. Evden çıkıp arabaya bindiğimizde "Nereye gidiyoruz Hakan?" dedim.

Bana cevap vermek yerine elimi avcuna alıp dudaklarına götürdü ve öptü. Elimi bırakmadan arabayı çalıştırdı. Sonuç, yine bir yanıt alamamıştım.

🌺

"Aşkım nereye gittiğimizi artık söylesen mi acaba? 1 saattir yoldayız!" dedim, gerçekten de bir saattir yoldaydık ve aşırı sıkılmıştım. Hakan'a defalarca kez sormama rağmen söylememişti.

Devlet sırrı çünkü aşkoo!

Hakan bana döndü, "Bebeğim biraz daha sabretsen? Geldik bak, çok az kaldı," dedi. Tekrardan kafasını yola çevirdiğinde ben konuşmaya başladım.