Güzel bir balkon gecesinin ardından yatağımıza gidelim derken "Aaaaa!" birde ne göreyim: kuşumun karnının ortasından usul usul asil kanlar damlıyor. Hayır dayanamazdım tek dostum olan kuşumun ölmeaine izin veremezdim. Kesin bir kedi yapmış olmalıydı bunu. Hemen koşup iki adımda atladım odama. Kaptığım gibi pansuman bezlerini kuşuma bağlayıp veterinere götürdüm. Veteriner gerekli tedbirleri aldı ve iyileştirmeye çalıştı. Sonra hafifçe başını kaldırarak. "Geçmiş olsun evlat" dedi. Belki de hayatımda duyduğum en acı veren söz buydu. Veteriner tekrar etti: "Geçmiş olsun evlat kuşunu kurtardın" o an da hayatımın en mutlu sözünü duymuştum. "Sen kurtardın evlat kanamayı önledin. Nasıl başardın bunu?" konuşacaka halim bile kalmamıştı. Biraz sersem yarı baygın yattım o günün gece uykusuna ama çıkardığım bir ders vardı: "Bidaha kuşunu balkonda yatırma."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İÇİMDEKİ CENNET
Kurgu OlmayanHerkezin içinde bir cennet vardır. Benim amacım bu cenneti ortaya çıkarmak. Bu hikaye genç yaşta kollarının kaldıramayacağı kadar yükü sırtına bir seferde alan çocuğun hikayesidir. Bu benim hikayemdir! Ben ailemin yanında olduğum her dakika zaten iç...
