Do Not Connect +18 (Jenlisa G!P) ✓tamamlandı✓

14

Lisa's pov

Jennie'yle birlikte hoş sohbet içerisinde, etkinliklere katılarak dolu dolu ve eğlenceli iki günü geride bırakmıştık...

Açıkçası uzun zaman sonra mıtluydum ve ne eskisi gibi kalbimde acı taşıyor, ne de düşüncelerimle savaşıyordum. Jennie bana iyi geliyordu.

Tabii bunların yanı sıra, sürekli aramızda bir çekim oluyor ve istemsizce birbirimize temasta bulunuyor ya da sessizce göz göze geliyorduk...

Hâl böyle olunca, ikimizin de aklına yatak gelmiyordu. İyi ki de gelmiyordu. Çünkü onu yatak arkadaşından da öte görüyordum. Artık kabullenmiştim ama söylemeye korkuyordum...

Ona olan hislerimi hatırladıkça çelişkiye giriyordum ve kafamın içindeki sesler, nefesimin daralmasına neden oluyordu...

Mathilda, bende öyle bir etki bırakmıştı ki; bir daha kimseye duygular besleyemeyeceğimi, hatta bağlanamayacağımı düşünmüştüm. Fakat Jennie'ye saydığım kuralları ilk çiğneyen ben oldum ve şimdi ona olan duygularımı itiraf edemediğim için yanıp tutuşuyordum...

...

Akşam yemeğinin ardından sahil kenarında kamp ateşi eşliğinde, okulun korosundan birkaç öğrenci gitar çalıp şarkı söyleyeceğini duyurarak herkesi davet etmişti.

Biz de Jennie'yle katılmaya karar verdiğimizde, kulübemizde üzerimizi değiştirdik ve sahile doğru yürümeye başladık.

~

Bira içip, kamp ateşinin çıtırtısı eşliğinde çalan şarkıları keyifle dinliyorduk...

Jeni birden ürperince, titreyerek dibime sokuldu.

L: Ne oldu ?

Diye sorduğumda, masum kediler gibi irileşen göz bebekleriyle yüzüme baktı;

J: Üşüdüm...

Kaşlarını ve dudaklarını aynı anda büzdüğünü gördüm ve yutkundum. Ardından kendimi toplayıp, etrafıma bakınmaya başladım.

O esnada okul birliği başkanı Oliver, sırayla gezerek isteyen kişilere ince örtü dağıtıyordu...

Gülümseyerek elimi kaldırdığımda, bize de bir tane verdi. Teşekkür ettim ve örtüyü Jennie'nin omuzlarına sardım.
Çocuklar gibi mutlu olmuştu.

Tatlı hâllerine gülerken, birden bana döndü;

J: Sen üşümüyor musun ? İstersen paylaşabiliriz...

İçimdeki yangın sönmüyor ki üşüyeyim...

İç çekip, burukça tebessüm ederek, başımı olumsuz anlamda salladım;

L: Hayır, iyi böyle. Ama üşürsem söylerim.

J: Peki...

Örtüye sarılı bedenini kendime doğru çekip, belini kavradım. Sesini çıkarmadı, bu iyi bir şey sanırım...

O an korodaki çocuk, en sevdiğim şarkılardan biribi çalmaya başladı.

Şarkı başlar başlamaz, sevinçle gülümseyip gözlerimi kapattım ve başımı yukarı kaldırdım...

If you dance, I’ll dance
And if you don’t, I’ll dance anyway
Give peace a chance
Let the fear you have fall away

(Eğer dans edersen, ben de dans edeceğim
Ve eğer dans etmezsen, ben yine dans edeceğim
Barışa bir şans ver
İçindeki korkunun düşmesine izin ver)