Do Not Connect +18 (Jenlisa G!P) ✓tamamlandı✓

3

Lisa's pov;

Sabah uyandığımda gözlerimi ovarak yerimde doğruldum. Ardından soluma hafifçe dönerek dün gece beraber olduğum kızı gördüm; uyuyordu...

Yorgunca iç çektim ve elimle saçımı geriye attıktan sonra duş almak için yataktan kalktım.

...

Duştan çıktıktan sonra, saçımı bornozun kapüşonuyla kurularken uyandığını gördüm.

Gülümsedi;

J: Günaydın.

Kısaca tebessüm ettim;

L: Günaydın.

Çekmeceden çamaşırlarımı çıkardım ve arkamı dönerek bornozun içinde giyinmeye başladım;

L: Eğer istersen duşu kullanabilirsin. Kapının arkasında temiz havlu var.

Çamaşırlarımı giydikten sonra önümü dönerek gözlerimi kıstım;

L: Adını hatırlayamadım ?

Diye sorarcasına baktığımda, bozulduğunu gördüm. Fakat ona rağmen belli etmemeye çalışarak cevap verdi;

J: Jennie...

Kaşlarımı havaya kaldırdım;

L: Ah ! Evet, Jennie... Dilediğin gibi takıl, ben kahvaltı hazırlayacağım.

Dedim ve üzerime eşofman takımımı giyerek odadan çıktım. Aslında ismini hatırlıyordum ama bana bağlanmamaları için yattığım her kıza aynı muameleyi yapıyordum...

...

Jennie duştan çıkıp yanıma geldiğinde, üzerinde geceki elbisesi vardı. Muhtemelen rahat edememişti. Çünkü sandalyeye oturduğundan beri eteklerini çekiştiriyordu ama ona kendi kıyafetlerimi veremezdim. Çünkü bu davranış ona, tekrar görüşmek isteyeceğim imajını verebilirdi.
Gerçi, Jennie bugüne dek gördüğüm en farklı kız diyebilirim. Daha önce benden izinsiz evimi kendi evi ve eşyalarımı kendi eşyalarıymış gibi umursamadan kullananları çok görmüştüm ama Jennie, ben demediğim sürece hiçbir şeyime dokunmamıştı...

Daha fazla düşünmeden önündeki kupaya kahve ve yanındaki bardağa da portakal suyu doldurdum.

İkimiz de sessizce kahvaltı yapıyorduk. İlginç, genelde bu tip gecelerin sabahında bana direkt "Biz şimdi neyiz veya bir daha görüşecek miyiz ?" Benzeri sorular sorarlardı veya bedenime doğru sırnaşırlardı...

Kahvaltımızı neredeyse tamamlamıştık ama Jennie'den hâlâ tık yoktu.

Ben yine de işimi sağlama almalıyım...

Diye düşünerek boğazımı temizleyip söze girdim;

L: Kırılmanı istemem ama... birlikteliğimizin tek gecelik olduğunu anlamışsındır diye düşünüyorum...

Tabağındaki omleti fazla odaklanmış bir şekilde keserken, başını dahi kaldırmadan kahkaha attı;

J: Tanrım...

Kaşlarım çalışmıştı. Bu kahkaha da neyin nesiydi ?

L: Pardon ?

Diye sorduğumda, çatalı ve bıçağı tabağın kenarına bırakarak dirseklerini masaya dayadı ve ellerini çenesinin altında birleştirdi;

J: Tabii ki tek gecelikti. Sen ne sanıyordun ki, yakana yapışacağımı falan mı ?

Söylediği şeylerle derin bir oh çektim.

Yüce tanrım... Ben de bir an sandım ki...

Yüzümdeki rahatlamış ifadeyi gördü ve genişçe gülümsedi;