Do Not Connect +18 (Jenlisa G!P) ✓tamamlandı✓

29

Lisa's pov

Gizli numaradan bir türlü istediğim yanıtı alamıyordum. Sürekli Jennie'nin aldattığını söyleyerek sinirimi tepeme çıkarıyordu. Engellemiştim ama inatla bir başka numaradan yazmaya devam ediyordu. Bu da yetmezmiş gibi Jennie de eski rutinine dönmüş, sürekli mesaiye kalarak beni ihmal etmeye ve uyarılarıma rağmen o herifle can ciğer olmaya devam ediyordu...

Jennie'nin mesaisi bitmişti ama bana dediğine göre iş yemeği vardı ve eve geç gelecekti. Nedense onu almamı istememişti. Elbette gelen o saçma sapan mesajlara itimat etmiyordum ama Jennie'nin bu davranışları şüphe çekiyordu...

Sırf tartışmamak için onu almamamı söyleyince kabul ettim.

...

Evin içinde aklımı karıştırmaya çalışan düşüncelerden uzaklaşabilmek ve kendimi oyalamak için yapmadığım şey kalmamıştı. Gerek film ve dizilere göz  attım, gerek konsoldan oyun oynadım, gerek kitap okudum, gerekse sosyal medyada takıldım...

Afakanlar basmaya başladığında, saatin on iki olduğunu gördüm. Elim telefona gitmişti, aramak istedim ama vazgeçtim.

İçimi yiyip bitiren parazit misali düşünceler, aklımı kaybettirecek cinstendi...
Sıkıntıyla başımı koltuğa atarak ofladım. O sırada kapının kilidi açıldı ve bana da mesaj geldi;

"Seni aldatırken nasıl keyif aldığını görmelisin..."

Sinirle dişlerimi gıcırdatarak, mesaja yanıt verdim;

"Lisa: Seni ilk bulduğum yerde geberteceğim ! Yazma artık..."

Ve engelledim.

Jennie, içeri girerek topuklularını çıkardı ve anahtarını astı. Hemen yanına gidip, gülümsemeye çalışarak konuştum;

L: Hoş geldin, nasıldı yemek ?

Arkasını dönüp gülümseyince yüzüm asıldı. Üzerindeki kıyafet fazla iddialıydı...

L: Sabah işe giderken üstünde bu yoktu.

Üzerini inceleyip gülümsedi;

J: Ha, evet... Yanıma almıştım, iş çıkışı ofisin lavabosunda değiştirdim.

Birden o gevşek patronun Jennie'yi gece boyu masum olmayan gözlerle yediğini hayal edince, sinirle yumruğumu sıktım;

L: Kim bilir kimler baktı sana... Kıskanıyorum Jennie, giyme şöyle çekici şeyler...

Güldü;

J: Ya bebeğim, yapma şunu...

Derin bir nefes aldım;

L: O patronuna zerre güvenmiyorum. Her neyse... Kim getirdi seni ?

Gözlerini kaçırdı;

J: Ş-şey... Taksiyle geldim...

Yanına yaklaştım ve çenesini nazikçe kavrayıp, sakin bir sesle sordum;

L: Lütfen bana yalan söyleme güzelim. Taksiyle gelmediğin belli... O herif mi getirdi seni, hm ?

Gözlerime ürkekçe bakıp yutkundu;

J: E-evet... Ama-

Geri çekilerek dişlerimi sıktım;

L: Dylan'dan haz etmiyorum Jennie ! Uzak dursan ölür müsün ?!

O da sinirlenmişti. Aynı şekilde sesini yükselterek karşılık verdi;

J: Yeter artık, bağırma bana ! Adamın ne suçu var tanrı aşkına ? Kötü bir niyeti olsaydı fark ederdim elbette. Hem sana daha önce de söyledim, kendisi evli ve eşini çok seviyor. Anla şunu artık...