Housemate || taegyu

№.1

"Ev arkadaşın... Biz geldik diye rahatsız olmuyordur değil mi?"

Arkadaşı Minjeong'un dediğine hayır anlamında kafa salladı Beomgyu.

"Adı Taehyun ve evde bile değil şu anda. O yüzden sorun edemez. Haberi var ayrıca."

Koltukta yayılırken elinde duran teneke kutudaki içeceğinden bir yudum daha aldı. Daha sorna yarım ağız sırıttı ve kafasını koltuktan aşağıya sarkıttı.

"Ne tür bir ev arkadaşın var senin, bana onu hiç görmediğini söyledin?"

Yerde oturup sırtını koltuğa yaslamış ve çakır keyif haliyle merak ettiği şeyi dile getirmişti Kai. Beomgyu ise omuz silkerek cevapladı.

"Hemen hemen iki aydır ev arkadaşıyız ama evde olduğumuz saatler hiç aynı olmadı bu yüzden görüşemedik. Bir durum olduğunda sadece mesajlaşıyoruz."

Açıklamaya karşı Shuhua başta olmak üzere diğerleri şaşkınlığını ufak tefek seslerle dile getirdi. Shuhua "Vay anasını, ne garip ilişki. Nasıl anlaşıyorsunuz siz?" diye sorduğunda Beomgyu kıkırdamadan edemedi.

"Dedim ya mesajlaşıyoruz işte. Kendisi akşam altıdan sabah altıya kadar eve gelmiyor. Gelince de uyuyor. Ben de sabah erken çıkıyorum biliyorsunuz, ben eve gelene kadarda o çoktan gitmiş oluyor."

Elindeki şişe boşaldığında onu masaya bıraktı ve tekrar koltuğa geri yattı. Taehyun'la olan ev arkadaşlıklarından şikayetçi değildi. Aralarında bir sorun çıkmamıştı. Ama kabul ediyordu ki şimdiye kadar hiç denk gelmemeleri ona da tuhaf geliyordu.

"Görmediğim biriyle yaşamak zor olurdu, sanki bir hayaletle yaşıyorsun. Korkunç!" Sunoo dehşete düşmüş bir ifade yaptığında bu diğerlerinin gülmesine sebep olmuştu. Ardından kendisi de gülmüş ve içeceğini yudumlamıştı.

"Söylesene nasıl ev arkadaşı oldunuz ki?" Shuhua diğerleriyle olan ortak merakını bu soruyla yönelttiğinde Beomgyu derin bir nefes verdi.

"O, ben taşınmadan kısa bir süre önce yerleşmiş buraya ve ev sahibi de ev arkadaşı şartıyla kiraya vermiş evi. O da ev arkadaşı ararken Soobin hyunga sormuş. O sıralar bende ev aradığımdan ve Taehyun'la arkadaş olduklarından dolayı ona güvendiğinden beni ayarladı. Öyle işte."

Herkes merakını giderdiğinde saat henüz gece yarısına yeni geliyordu. Beomgyu'nun gözü saate kaydığında oturduğu yerde dikleşti.

"Artık toplanma vakti. Uykuya dalmadan önce burayı toplamam gerek ve sizinde eve gitmeniz. Yoksa bu dağınıklıktan dolayı Taehyun beni evden kovabilir."

Beomgyu arkadaşlarını kovar gibi gönderse de arkadaşları bu tavra alınmazdı. Bu evde bir yabancıyla yaşıyordu ve Taehyun kendisinin kurallarına uyarken kendisi Taehyun'un kurallarını es geçemezdi.

Arkadaşları gittikten sonra dağıttıkları salona bir çeki düzen vermiş, dişlerini fırçalamış ve ardından yatağına geçmişti. Şimdiyse Taehyun'la günlük haberleşme vakitleriydi. Birbirlerinden habersiz evde bir şey yapmazlardı.

[Taehyun - Beomgyu]

Beomgyu

Ben yatıyorum,
anahtarın sende değil mi?

Taehyun

Evet yanımda, iyi geceler.

Beomgyu

Tamamdır, sana da.

Beomgyu telefon ekranını kapattığında düşündü. Evet Taehyun'u hiç görmemişti ama ondan bir fotoğraf istemeyi hiç akıl etmemişti de. Merak etmiyor değildi Taehyun'u ve yüzünü hayal ettiği zamanlar oluyordu.

Sesini biliyordu ama. Bazen yazmaya üşendiğinden dolayı ses kaydı atardı Taehyun. Böyle demişti ses kayıtlarından birinde. Beomgyu yemin edebilirdi ki Taehyun'un sesine dibi düşmüştü. Öyle ki yapabilseydi o sesi sahiplenirdi.

Taehyun'un akşamdan sabaha kadar ne iş yaptığını pek bilmiyordu. Ama az çok tahmin ediyordu. Bir keresinde -Taehyun'dan izin alarak- onun odasını incelemiş ve müzik hobisi kokan bir odaya rastgelmişti. Birkaç enstrüman ve poster dolu duvarlar her bir yandaydı.

Tek tahmini buradan değil atılan ses kayıtlarında arka planda gelen seslerden de geliyordu. Muhtemelen bir yerde sahne alıyordu Taehyun. Bu Beomgyu'ya çok havalı geliyordu ama muhtemelen o bu kadar geç saatlerde çalışmayı tercih etmezdi.

Bu yüzden sabahları erkenden çıkardı evden. Önce bir yürüyüş yapar ardından üniversitesinin bahçesinde birkaç tur attıktan sonra erken gittiğinden dolayı boş olan resim atölyesine giderdi. Sanat için yaşayan biri olduğunu ve sanatın aydınlık tarafında olduğunu düşünüyordu.

Bu yüzden Taehyun ile çok tanışmasa da onunla oldukça zıt olduğunu düşündü. Gece ve gündüz gibi ayrılmışlardı ve birbirlerine bu iki kelime gibi gün içinde hiç karşı karşıya gelmiyorlardı. Ama merak edenin de tek kendisi olduğunu sanıyordu Beomgyu, Taehyun'un da aynı merak içinde olduğunu bilmeden.

!!!!!!!!!!!!!!

Panoda en çok bu ficim seçilmişti yazmam için ve küçük bir giriş yapmak istedim.

Açıkçası ne çıkar bir fikrim yok, dad is here ficimin yazı tarzıyla geldim umarım güzel olurr...

İyi okumalar, Winnie kaçar!