"Sevgilim mi?"
"Niye geldin sunbae?" Jeongbin, Jisung'un yanına gelip elini beline sardı.
"Boşver. Yanlış gelmişim."
"Peki." diyerek yüzden kapattı kapıyı Jeongbin.
"Hyung?"
"Ne? Yanlış gelmiş işte. Boşver hadi kahvaltıya gel." Jisung yanaklarını şişirdi. Jeongbin'in koluna girip mutfağa gittiler.
"Ooo abim madem böyle marifetlerin var niye bana hiç yapmadın?" Jeongin de oturunca yemeğe başladılar. Konuşarak yiyorlardı yemekleri.
"Jis, yarın akşam okulun bahar festivali var. Gidelim mi?" Jisung onay ister gibi Jeongbin'e baktı.
"Yavrum istiyorsan git, izin almak zorunda değilsin." Jisung gülümseydi
"Gidelim o zaman. Nasıl bir şey?"
"Aslında festivalden çok kermes gibi. Bir çok yiyecek ve aktivite standı kurulacak, saat 4 gibi de okul grubu sahne alacak."
"Jeongbin de benimle gelemez mi?"
"Gelebilir. Çoğu kişi yanında birilerini getirecek." Jeongbin'e döndğ Jisung.
"Gelir misin peki?"
"Sen istersin ben nasıl hayır derim..?" Jisung neşeyle çatalına batırdığı domatesi ağzına attı. Jeongbin, Jeongin'in telefonunun sürekli ötmesi ile tek kaşını kaldırıp sorgularcasına baktı.
"Şarkı listelerini ben hazırlıyorum. Çalıncak şarkıları gönderiyorlar hyung."
"Peki."
"Ya cidden öyle hyung."
"Tamam dedim Jeongin." Jeongin abisinin onunla uğraştığını anlayınca sinirle kaşlarını çattı.
"Ya hyung ama yaa" Konuşa konuşa yemekleri bitirip mutfağı topladılar. Jisung, Jeongbin'in kolunun altına girdi. Jeongbin karşılık olarak Jisung'un omzunu okşadı.
"Ne oldu bebeğim?"
"Şey ya ben kıyafet bakmaya çıkmak istiyorum. Gelir misin benimle?"
"Gelirim bebeğim. Ne için bakacaksın, yarın için mi?"
"Yarın için bakmak istiyorum ama sence... Ya da boşver."
"Hm? Söyle bakalım."
"Etek giysem olur mu, diyecektim ama laf ederlerse atak geçiririm diye korktum."
"Ben yanında olacağım zaten. Kimse bir şey diyemez. Ayrıca yavaş yavaş bunu atlatmaya çalışmalısın."
"Denemek istiyorum ama korkuyorum..."
"Yanımıza pantolon da alırız. Eğer bir şey olursa değiştirirsin. Olmaz mı?"
"Mantıklı aslında. O zaman bugün etek bakabilir miyim..?"
"Hadi hazırlan o zaman bebeğim. Benden bir şeyler giyinebilirsin." Jisung, Jeongbin'in yanağına öpücükler kondurdu. Koşarak Jeongbin'in odasına girdi. Giyinip geri salona geçti. Jeongbin'i beklerken oturduğu koltukta telefonuna baktı.
Bayan Han - Jisung
-Sakın eve dönme Jisung.
-Baban çok sinirli
-Seni gördüğü yerde öldürmekten bahsediyor.
-Evden gitmene sinirlendiği için
-Bu eve bir daha gelmeyecek dedi.
-Lütfen Jisung.
-sana para gönderirim gizlice ama
-Artık başının çaresine bakmaya başla...Sizden hiçbir zaman maddi bir
Destek beklemedim ben-
Anlamıyorsunuz değil mi?-
Tek istediğim şey-
İnsanlar ve tepkileri
zaten beni korkuturken-
ailemden korkmak yerine
Aileme sığınmak-
Geçmiş olsun-
Artık sizden hiçbir halt istemiyorum-─────────ೋღ 🌺 ღೋ─────────
Bu kısa oldu biliyorum ama diğer bölüm bol kaoslu bir bölüm olacak. Lütfen heyecanla bekleyin ♡♡♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Rainy Day /MinSung\ ✅
Fiksi PenggemarMinho anksiyete bozukluğu olan Jisung ile uğraşmayı seviyordu. Ta ki Jisung'un dışarıda kaldığı bir gün onun için üzülüp evine alana kadar. insta pov cr: @stray.kings143