Köreltilmiş Kalpler

15. Bölüm Dolandırıcı

Köreltilmiş Kalplerin yeni Bölümüne Hoşgeldinizzzzzzzzzz

Bu bölümü biraz fazla uzun yazmışım bu yüzden düzenlemesi uzun sürdü . Daha da uzamasın diye bölümü ikiye ayırdım resmen . (Aklımda ' benim dokunuşum seni ikiye böler .' Sesi canlanıyor acilen tiktoka ara vermem gerek BDNSJSNSJSNSNSKS)

Yorumlarınız benim için çok önemli heyecanla bekliyor olacağım....

Söz vermiyim ama eğer düzenlemesini erken bitirebilirsin belki bölümün diğer yarısını da bu hafta içerisinde atabilirim .(SÖZ VERMİYORUM!)

Bu arada beni tiktoktan da destekleyebilirsiniz :))
TikTok: aidenz2316

İyi okumalar diliyorum...

.........

Günümüz /İstanbul

Ben Alev Boshan. Hayatın getirmiş ve getiriyor olduğu tüm zorlukların üzerinden başarıyla sıyrılmış . Hedefleri olan , sert mizaçlı zeki kadın.

Hayatın beni yönlendirdiği bu hayatın aksine kendi yolumu seçebileceğim düşünmüş ve beyin cerrahlığı okumuştum. Örgüt liderliğinin yanında bu işimi severek yapmıştım. Başarılı ameliyatlar atlatmış ve ödüller almıştım.

Ekibimin önde gelen isimlerinden biri olan Yahya Cihan Alkım Yücel benden büyük olmasına rağmen asla abilik taslamamış , sözümden , emirlerimden dışarı çıkmamıştı.

Bir de biricik eşi Emira vardı tabiki . Emira Rüya Yücel . Yahya'nın canı , benim can dostum.

Düşündüğünüzden çok daha tehlikeli olan bu kadın , beyninde büyük bir kitleye sahipti. Beyin tümörüne sahipti.

Emira belirtileri göstermeye başladığı anda onu hastaneye çağırmış ve beyin tümörüne sahip olduğuna emin olmuştum.

Ameliyatı benim yapmamı istemişti. Ben ne kadar itiraz etsem de , ısrar etmiş ve eğer ameliyatı ben yapmazsam kimsenin yapmasına izin vermeyip ölümü bekleyeceğini söylemişti.

İkna olmuştum.

Ama ameliyat sırasında bazı komplikasyonlar gelişmiş ve Emira'nın hayati fonksiyonları durmuştu .

Kendimi suçlamıştım. Bunca yıl hayatım yeterince acı değilmiş gibi hem dost acısı çekmiştim , hemde kendimi suçlamıştım.

Yahya'ya karşı suçluluk duygusu beslemiştim. Bana hiçbir şey dememesine rağmen. Beni suçlamamasına rağmen. Acısını tamamen sessizce kendi içinde yaşayıp bulabildiği her boş anında mezarlığa gidip bütün feryatlarını orada haykırmasana rağmen , gözyaşlarını orada dökmesine rağmen ona her baktığımda kendimi biraz daha suçlu hissetmiştim.

Ama şimdi görüyordum ki bunların hepsi boşunaydı .

Emira karşımdaydı. Canlıydı . Gülümsüyordu .

11 saat önce

Kafamızın dibinden gelen seslerle huzursuzca kıpırdandım. " Su dökeyim mi lütfen?" Diyordu Kartal . Doğu ona vurmuş olacak ki , Doğu'dan kısık sesli bir küfür Kartal'dan ise acı bir inilti sesi geldi. Alya onlara kahkahalarla gülüyordu.
Tek gözümü açıp yerimde doğrulmaya çalıştım ama üzerimdeki 2 metrelik koca adam yüzünden başaramadım.

" Benim şiddet görmemin seni mutlu ettiğini düşünmeye başlıyorum orman gözlüm ."
Kartal'ın sesiyle Alya'nın kahkahaları daha da artmıştı. Sonunda Balvin'de uyanmış olacak ki yerinde kıpırdanmaya başladı.