Uzun zamandır beklediğiniz bölüm sonunda geldi ...Sizi beklettim mi ¿ üzgünüm.. Bir süredir yoktum . En azından bir duyuru paylaşmalıydım belkide. Sizi endişelendirdiğim için de üzgünüm .
Ne çok üzgünüm dedim:")
Bölüm beklediğinizi biliyorum . Sanırım biraz kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı . Kafamı yeterince dağıttığımı düşünüyorum .. Bu süreçte yanımda olduğunuz için teşekkür ederim . Anlayışınız için de aynı şekilde x
Sizi özledim<3
Bölüm hakkındaki yorumlarınızı merak ediyorum ..
Bölüm sonrası tiktoka gelmeyi unutmayın <3
TikTok:aidenz2316İyi okumalar...
2014 Günümüz /İstanbul
'Duyguları öğrenmek' ilk gün . İlk duygu , mutluluk.
Sabah erken kalkmış ve diğerlerine kahvaltı hazırlamaya karar vermiştim . Mutfakta pek becerikli olmasam da yumurta kırabilme yeteneğine sahiptim.
Aslında konunun becerikli olup olmamamla hiçbir ilgisin yoktu. Sadece bana neyi nasıl yapmam gerektiği öğretilmemişti.
Küçükken yemeklerimiz önümüze konuyordu . Laboratuvardan kaçıp Caner Boshan'a sığındığımızda yine yemekler önümüze konulmuştu . Büyüyüp kendime ait bit evim olduğunda her zamanki gibi yemekler önüme konulmaya devam etmişti . Bu yüzden , bu zamana kadar hiç 'bu gün hangi yemeği yapsam ? ' diye düşünüp yemek yapmaya zaman ayırmam gerekmemişti.
Sis'ten birkaç tarif öğrenmek istemiş ama hiçbir şey anlamayıp tavaya yumurta kırmakla yetinmiştim.
Dünden beri açık olan televizyonda sabah haberleri açılmıştı . Haberlerde hâlâ Konvera Laboratuvarı'nın patlama haberi dönüyordu. Arada başkanın verdiği röportaj gösteriliyor ve başkanın bize karşı sarfettiği altı boş tehditleri dinlemek zorunda kalıyordum.
Sonunda herşey bitmişti. Yumurta kokusuna Alya hareketlenmeye , Kartal'da söylenmeye başlamıştı.
" Rahat dur." Alya onu umursamayıp kafasını kaldırdı ve kısık gözlerle mutfağa baktı. Çok uyumaktan gözleri şişmişti. Alya gözlerini ovuşturup tekrar bana doğru baktı. Gözleri şaşkınlıkla açılırken bir eliyle de Kartal'ın göğüsünü sarsmaya başlamıştı.
Kartal'da " Sabah sabah niye dayak yiyorum güzelim ? Gözümü açmadan ne yapmış olabilirim ? " Demiş ve o da bana doğru bakmıştı.
" Oha," gözlerini daha da açtı . " Alev mutfakta ve elinde tava mı var?" Alya ona döndü." Değil mi ? Yanlış görmüyorum, rüyada falan da değilim . Uyandım değil mi ben?"
Onları şaşkınlıkla dinliyordum. Mutfağa girmem onlara göre bu kadar mı olağan üstü bir olaydı ?
Kartal , Alya'ya döndü. "Yok canım tavadakini yemek için girmiştir yada mutfağa hırsız girmiştir tavayı silah niyetine kullanmıştır , gel uyumaya devam edelim biz . Alev halleder . " deyip Alya'yı geri yatırmaya çalışmıştı.
Onlara göz devirdim. Yumurtaları tavaya kırmak yerine , Kartal'ın kafasına kırmalıydım.
Alya , Kartal'ı göğüsünde hafifçe itip kalktı ve bir dakika beklememi işaret etti . "Yüzümü yıkayıp geliyorum bir saniye lütfen ."
Asansörün açılma sesiyle oraya doğru döndüm . Asansörden Balvin çıktı. Balvin'i görmemle yüzümde oluşan istemsiz gülümsemeyi saklamak için geri masaya döndüm. Arkadan Kartal'ın horultulu söylenen sesiyle birlikte Balvin'in adım sesleri de geliyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Köreltilmiş Kalpler
Science-Fiction" Ruhlar bilmez belki ama , kalpler bilir kırılmanın ne demek olduğunu ." Tam gözlerimin içerisine bakarken yutkundu ,adem elması hareketlendi ve sözlerine devam etti. "Kalp kırılır , paramparça olur ve bu parçalar ruhu yaralar . Senin ruhun o...