SİLENT CRY • Minsung

8.

Önümde dümdüz yerde yatan abimin kanlı bedenine bakıyordum şu anda..

~Minho~

Düşecek gibi oldum.Jisung beni tuttu.hareket edemiyordum. ambulanslar geldi şimdi aklım yerine geldi ve bağırmaya başladım..

abimi götürüyorlardı "b-bırakın abimi.." dedim Jisungu ittim ve yanlarına koşmaya başladım.Bacaklarımın titremesiyle yere düşmüştüm.Jisung hemen yanıma geldi.

"Minho lütfen sakin ol"

"o-olamam jisung" tekrar kalktım koşmaya çalıştım ama Jisung beni sıkıca tutuyordu.

"Minho b-ben..ben özür d..dilerim.."

"BIRAK BENİ ABİME GİDİCEM BEN DOKUNMA" diye bağırdım Jisung'a..sonra ittim jisungu düşmüştü.Ambulansa doğru koşmaya başladım ama ambulans yola çıkmıştı bile. o an mantıklı düşünemediğim için giden ambulansın peşinden ağlayarak koşmaya başladım ama bir yerden sonra dizlerim beni taşımadı ve yere düştüm. fiziksel olarak hissettiğim acıların önemi yoktur şu an. abim gitmişti.

~Jisung~

Minhonun beni itmesiyle yere düşmüştüm..olanlar benim yüzümdenmiydi? gücüm yoktu kalkamamıştım. Sadece bir boşluğa bakıp ağlıyordum.. daha sonra minhoya baktım.. "benim yüzümden mi  bu halde?" dedim kendi kendime.

minho'nun düştüğünü görünce yavaşca olduğum yerden kalktım ve minho'nun yanına gittim.

"gel hastaneye gidelim.."

"J-jisung ben kalkamıyorum"

onu yerden kaldırmaya çalıştım ama gücüm yoktu. etrafta bir sürü insan vardı hepsi bize,bana bakıyordu. onun korkusu da vardı içimde.. titriyordum bedenim beni dinlemiyordu. minhoya sarıldım sadece.

"sung kaldır beni abime gidelim lütfen.."

tekrar yerden kaldırmaya çalıştım ama olmuyordu..daha sonra tanımadığım biri geldi ve bize yardım etti.

"ben götüreceğim sizi arabaya geçin hemen" dedi minho ve beni yerden kaldırarak.

Arabaya doğru giderken Minho konuşmaya başladı.

"keşke..keşke o an abimin bizi utandırmasına izin verseydim.."

sözleri bana bıçak gibi saplanıyordu.. 'ya benden nefret ederse?' diye düşünmeden edemiyordum..

adamın arabasına geçtik ve hastaneye gitmeye başladık.

hastaneye geldiğimizde hasta isim mi istemiştiler Bang dediğimizde anlamıştı direkt çalışan kadın.

"su anda ameliyatta" dedi ve bir koridoru gösterdi.

"bu koridorun sonundaki ameliyat odasında."

minho'nun belinden tutarak yürümesini sağlıyordum. gösterdiği yere geldiğimizde minho'ya oturma yerine oturttum..artık gücüm yoktu kendime ise yere atmıştım. Hala şoktayım.. Hiçbir şey düşünemiyordum, bir yere odaklanmıştım..ağlıyordum..benim yüzümdendi..

"abim.." "abim ölecek mi.." diye sordu sessizce Minho. hiçbir şey diyemedim yüzüne bile bakamadım sadece sessizce "benim yüzümden.." diyebilmiştim..kafamdaki sesler susmuyordu 'senin yüzünden' 'sen yaptın' 'minho senden nefret edecek' gibi şeyler söylüyordu..

Minhonun yanıma gelmesiyle ona baktım sadece.

"jisung.." dedi yanıma oturup.Gözleri kızarmıştı yüzü çok kötü geldeydi onu böyle görünce daha fazla ağlamaya başlamıştım ama güçlü olmalıydım..minho için güçlü olmalıydım.