~Minho~
Hayatımda hiç bu kadar rezil olmamıştım.
Arkamı döndüğümde Jisungu gördüm..
Arkasını dönmüş gözlerini kapatmıştı.Pantalonumu hemen geri çekip kapattım önünü.Sadece ne diyeceğimi düşündüm rezil olmuştum.. "b-benim tualeti- evet tualetim vardı o-ondan öyle y-yani" tanrım aptal gibi mantıksız cümleler kuruyordum.."b-ben birşey görmedim zaten" dedi Jisung gözlerini açıp yavasca arkasını döndü.jisung dönüp bana baktığı gibi gözlerimi kaçırmıştım.Hiç düşünmeden koşarak uzaklaştım ordan ve çadıra geri döndüm.
~Jisung~
Bişey yok bişey yok.. hiç bişey görmedim..
çadıra geri döndüm içeri girdiğimde minho içeride üstünü değişiyordu.Arkası bana dönüktü o yuzden görmemişti beni.Yinemi tanrım..tam çadırdan çıkim derken telefonuma bildirim gelmişti minho sesi duyduğu gibi hemen üstünü giydi bana baktı.Bende ona baktım mal gibi kalmıştım.
"sapıkmısın beni mi izliyordur??" dedi Minho.
"h-hayır çıkıyordum zaten.." dedim ve çıktım çadırdan.Çadırın önündeki büyük taşın üstüne oturdum telefonu açtım *civcivimm'den mesaj* tanrım,Yine Felix.Telefonu kapattım.Minho çadırdan çıktığı gibi beni gördü.
Tam konuşacaktı ki ben "Ben biraz dolaşmaya çıkim baybay" dedim hızlıca uzaklaştım yanından.
25 dakikadır yürüyordum.Yani çadırı arıyordum..galiba kaybolmuştum.
Ne yapacağımı bilmiyordum korkmuştum ya beni ayılar yerse burda??.Telefonumu açıp Felix'i aradım hemen.Açmadı telefonu.Yine aradım.Yine açmadı.Ne yapacağımı bilmiyordum.Bir anda aklıma Minho geldi onu arayabilirdim.Telefonu açıp öğrencilerin olduğu wp grupuna girdim minhonun telefon numarasını ordan bulabilirdim.Numarayı bulduğum gibi aradım.Açmadı..TANRIM NEDEN KİMSE AÇMIYOR TELEFONU?.Yine aradım.yine açmadı.Son birkez daha aradım.Çok şükür açtı.~Minho~
Jisung 20,25 dakikadır yoktu merak etmiştim ama gitmemiştim hiçbir yere.Yatakta uzanmış mal gibi kalmıştım bu gün yaşananları nasıl unutacağımı düşünüyordum.Telefonda çalan şarkı bir anda durdu ve telefon çaldı.Bilmediğim bir numara arıyordu bende kapattım.1 dakika bile geçmeden yeniden aradı.Yine kapattım.Yine aradı bu sefer açtım ve bağırmaya başladım.
"SEN KİMSİN AMK NOLUYO 3 KEZ ARAMAK FALAN SİKTİR GİT OROSPU COCUĞU SENİNLE Mİ UĞRAŞCAM BEN" tam telefonu kapatcakken tanıdık bir ses duydum.
"m-minho" jisungmuydu bu?
"lan lan Jisung?? senmisin??"
"evet" sesi titriyordu biraz korkmuştum
"ben özür dilerim senin olduğunu bilmiyordum gerçekte-"
"sorun değil minho. yanıma gel amk"
"ne"
"gel amk korkuyorum ayılar yicek beni burda kayboldum"
"ya nası olum kayboldun hem ayı ne alaka aq"
"ya gelsene korkuyorum gerçekten"
"tamam konum at geliyorum hemen"telefonu kapattı jisung hemen bildirim geldi konumu atmıştı bende hemen attığı yere doğru gittim.
(yazar:biraz piçlik yapim hadi hadi iyilerin dostu kötülerin düşmanı minho gelcek birazdaannn🦸🏻♂️)
~Jisung~
Minhoya konumu attıktan sonra bir ağacın kenarına geçip yere oturdum cidden korkuyordum.
5 dakika kadar sonra 4 kişinin yok 3 kişinin bana doğru geldiğini fark ettim
Yerden kalktım net görmek için.Hayır hayır..şaka olmalıydı..yanıma geldiler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİLENT CRY • Minsung
FanficSenenin başından beri birbirine ölümüne gıcık olan Jisung ve Minho okulun götürdüğü kamp gezisinde aynı çadıra düşer ve birbirlerine birseyler hissetmeye başlar.İkisinin de çocukluktan kalma büyük travmaları olduğu için,çok fazla şey yasarlar.Minho...