"bir şey olmaz yine öperdim ki seni puahah" dedi dediği şeye güldüm ve bir öpücük daha bıraktım dudaklarına...
~Minho~
Dediğine güldüm daha sonra kucağıma aldım jisungu ve salona indim.Ev güzel kokuyordu.Yemek masasına geçip Jisungu bıraktım bende önüne geçtim.
~Jisung~
Sakin bir şekilde havadan,sudan konuşarak yemeğimizi yiyorduk.Ama ben doğru düzgün oturamıyordum,canım acıyordu yerim de sürekli rahatsızca kıpırdanıyordum.
Minho'da ikide bir bana bakıp gülüyordu.. Allahım sabır.Bir anda chan hyung bana döndü ne olduğunu anlamak için.. yüzümü normal tutmaya çalışıyordum ama mümkün değildi.En sonunca acıyla buruşturdum yüzümü.."Noldu jisung iyimisin?" diye sorduğunda minho bize bakıp çaktırmadan gülüyordu..
çok şükür Minho bey konuştu.
"şey ya sabah düştüde" "belin hala ağrıyomu sunggie??" Allahım sabır..
Hyung endişelenerek "neden söylemedin oğlum hastaneye götürürdüm ciddi bir şey var mı? iyi misin?" dedi gülmemek için kendimi zor tutuyordum..
"yok iyiyim sadece biraz belim ağrıyor" masanın altından Minhonun bacağına vurdum gülmemesi için.
"ben bi mutfağa gidip su alcam" dedi minho ve kaçtı resmen..hyungla tek kalınca yemeğe gömüldüm.. birşey yok birşey yok.
"Jisung"
"efendim hyung"
"iyi misin gerçekten? krem falan getireyim mi?"
"y-yok iyiyim" yanaklarım iyice ısınmıştı hissediyordum..yüzümü saklamak için iyice tabağa doğru eğildim.
"jisung bana bak"
yüzümü yavasca kaldırıp bakmıştım.
"niye kızardın olm sen altı üstü düşt-" sözü yarıda kesildi ve bir anda kahkaha atmaya başladı -kesin anladı- manyak gibi gülüyordu iyice utanmıştım..minhoya baktım kapıdan gülerek bize bakıyordu beni gördü yanıma geldi.
"ya gülme aa"
Minho yanıma geldiğinde ona bakıp "bana ayak uydur" diye fısıldadım oda kafasıyla onayladı beni.
"hyung bizim çıkmamız lazım" dediğim şeye şaşırmıştı ama bozuntuya vermedi linom.
"nereye gideceksiniz hemde bu haldeyken ĞWFMWĞFL" dedi gülerek.
"ya bizim proje ödevi vardıdaa,onu yapmamız lazım o yüzden benim eve geçcez dimi Lino??"
"daha yürüyemiyosun bile ĞEMFAPRL" dedi tam sustu derken yine gülmeye başladı aa tanrım..
"eee evet evet bizim yapmamız lazım proje ödevini o yüzden gidelim jisungun evine abicim"
"aynen aynen" dedim
Hyung gülerek "tamam dikkat edin düşmeyin tekrar bir yerinize falan sakatlanır" "hatta ben bırakim sizi arabayla" cevap vermeden minho beni kucağına aldı ve odaya götürdü.
Ben zaten eve gideceğim için hazırlanmadım sadece minho'yu bekledim. minho hazır olduğunu söyleyince beni de kucağına aldı ve aşağı indik. abisi hazırdı zaten bizi arabada bekliyordu.
Hyungun yanına indiğimizde daha fazla utanmamak için minho'ya "Minho beni indirsene canım çok acımıyor zaten." dedim
"emin misin?"
kafamı olumlu anlamda salladığımda "peki" diyip yavaşça bıraktı beni.ama tam olarak bırakmamıştı tek eli belimdeydi.
canım biraz acıyordu ama utanmamaktan iyidir diye düşündüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİLENT CRY • Minsung
FanficSenenin başından beri birbirine ölümüne gıcık olan Jisung ve Minho okulun götürdüğü kamp gezisinde aynı çadıra düşer ve birbirlerine birseyler hissetmeye başlar.İkisinin de çocukluktan kalma büyük travmaları olduğu için,çok fazla şey yasarlar.Minho...