Bu bölümü uzun yazacam inş.
Niki'den
Bugün hep birlikte içmeye gittik ama ben ve Heesung hyung erken döndük. Biz ne kadar içsek de zor sarhoş olurduk zaten. Üstümü değiştirdikten sonra yatağıma uzanıp düşünmeye başladım. Sunoo umarım çok içmezdi. Çünkü sarhoş haliyle başına bela alabilirdi. Aslında onu da yanımda getirmek istemiştim ama nasıl yapayım ki. Ne deseydim hadi benle gel falan mı.Ben biraz daha oturup düşünürken kapım yavaş yavaş açıldı. Kim ne için bu saatge geldi diye düşünürken kapıdakinin Sunoo olduğunu fark ettim. Sarhoştu tabi ki. Çok içmişti büyük ihtimal. Sunoo sonunda beni görebildiğinde duraksadı. Odaya baktı. Karıştırmıştı sanırım odaları. Sonra "bura benim odal değil" diyerek çıkmaya kalktı ama tam kapıyı açacakken durup nefes verdi ve bana döndü: "Neden yaptın"dedi. Ama benden cevap gelmemişti. Cevapsız sorunun ardından "Hayır iyi değilim Niki" dedi. "Çok uzun zamandır iyi değilim". Gerçekten o an ona sarılıp o kadar çok ağlamak istiyordum ki.Büyük ihtimal yarın hiçbir şey hatırlamayacaktı zaten. Kalktım ve yanına gittim. Yere düşen suratını kendime çevirdim. Ağlıyordu. Benim de kalbim acıyordu işte o an. Sarıldım ona. Hatırlamayacağını bilerek.
"Neden yapıyorsun Niki. Neden şimdi bana iyi davranıyorsun?"
"Özür dilerim Sunoo. Yapmak zorundaydım. Ben de iyi değilim. Senden sonra hiç iyi olmadım."
Gözyaşlarını sildim. Kendimi umursamadan. Ve onu odasına götürüp yatağına yatırdım. O an çok huzurlu gözüküyordu. Yine kalbimdeki o ağrıyı hissettim. Yatmak istiyordum yanınaa. Sarılmak istiyordum. Eskisi gibi.
Ona uzun uzun baktıktan sonra odadan çıktım.
Yazım yanlışı olabilir kusura bakmayın. Kitap hızlı gidiyor gibi ama ben yine bir şeyler yapacam. Uzun bölüm de yazamadım zaten.
Eğer bilmiyorsanız medyadaki şarkıların gisin türkçesine bakın ve ağlayın. Teşekkürler💋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
eskiler sadece özlenir mi -sunki-
Fanfictionwe used to be close but people can go from people you know to people you dont