Sunoo'dan Sabah uyandığımda yanımdaki Niki'yle birlikte şaşkınlık geçrimiştim. Hala alışamamıştım. Nasıl alışabilirdim ki? Hem de o kadar ay sonra bu arkadaşlık bize aşk olarak geri dönmüştü.
Kalktığımda saatin kalkmak için yeterince geç olduğunu gördüm ve Niki'yi kaldırdım.
Aslında hemen kaldıramadım. Biraz onu izledim ve olanları düşündüm. Ne yapacağımı. Ona hala aşıktım. Sanırım. Ama affetmek istemiyordum ve sanki bunun için biraz geçti. Kalbim affetmişti bile.
Artık kaldırmam gerektiğini fark ettim.
"Niki, kalk hadi."
Biraz daha yatakta döndükten sonra kalktı. Boş boş bakındı ve uykulu sestile yavaş yavaş konuştu.
"Ben olsaydım öperek uyandırırdım."
"Aferin sana, ben yapmam."
"Rüya görüyordum, böldün."
"Ne gördün."
"Sen ve ben.."
Durdu, sırıttı.
"Ee"
"Sanırım sevgiliydik"
"Rüyanda anca işte."
"Yoo."
"Evet ben de kendime çok inanmadım."
Gülüştüken sonra kalktık. Üstümüzü değiştirecektik.
"Git odana üstümü değicem."
"Değiş"
"E git."
"Ne olcak. Sanki görmediğim şey."
"Niki git."
"Of."
Kahvaltıda herkes oturmuş yemeğini yiyordu ki Jake ortaya bir fikir attı.
"Dışarda hala kar var. Bence kahvaltıdan sonra dışarı çıkalım hep birlikte. Kardanadam yapalım."
Bu fikrin kabul görmesiyle hep birlikte dışardaydık şu an. Ve evet Jake'den yeni bir fikir daha geldi.
"Gruplara ayrılıp kardanadam yapalım sonra da yarıştıralım."
Bu fikri bazıları saçma bulunca oylama yapıldı ve 4'e 3 Jake yine zafere ulaştı.
"Hadi kafanıza göre gruplarınızı yapın."
Niki direk benim yanıma gelmişti. Sanırım kabul etmemde sorun yoktu. İkimiz bir gruptuk. Son gruplar ise şöyleydi.
Niki ve ben
Sunghoon, Jake, Heesung
Jay ve Jungwon
Kardanadamları yapmaya başlamıştık.
"Güze oldu bence."
"Jay ve Jungwon'unki daha iyi gibi."
"Olsun.
A dur."
Eğildim ve son dokunuşu yaptım. Kafasından bir parçayı kopardım. Bizim kardanadamımız gibi.
"En güzel olmayabilir ama artık en derini bizimki."
Baktım ve birbirimize hafifçe güldük. Şimdiyse sıra oylamadaydı.
"Sunoo'larinki kopuk aga ben puan vermem."
"Ben de."
Jay ve Jungwon bizim kopuk kardanadamımızı aşağılamışlardı. Birimizin anlatması gerekiyordu.
"Bu bizim kardanadamımız. Anısı var."
"Anlat."
Niki anlatmıştı. Hem eskisini hem de nasıl bizi barıştırdığını.
"Oha çok güzel. Benim oyum ona."
"Benim de."
Sonunda herkesin oyuyla bizim kardanadamımız kazanmıştı.
Ben de Niki'ye 1 yıl ardından aynı şekilde fotoğrafını çekmeyi teklif ettim. Kabul etti.
"Yine çok güzel çıkmışsın nasıl oluyor bu."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkadaşlar bu ficde eski Sunki dönmüş olabilir ama gerçekte hala öyle değil. Her ne kadar geçen seneden daha iyide olsalar hala eski Sunki yok. Ne zaman geri dönerler bilmiyorum. Çok özlüyorum. Umarım bir ara daha güçlü dönerler.
Bölüm için özür dilerim her şey çok hızlı geçti ama bölümü bile zor yazdım.
