ROWENA BLACK

2.BÖLÜM

Selam! Bölümler biraz kısa bunun için üzgünüm.

İlerleyen zamanda hikaye akışına uygun bir şekilde uzatmaya çalışacağım.

Iyi okumalar!

2.BÖLÜM

Rowena Black'ten

İsmimi söyledikten sonra ilk olarak ikizime bakmıştım. Grifinfor masasından bana şaşkınlıkla bakıyordu. En az onun kadar iyi tanıdığım arkadaşları da aynı şekilde. Göz göze gelmemiz ile ona muzipçe gülümsemiş ve göz kırpmıştım.

Ondan bakışlarımı çektikten hemen sonra küçük kardeşime baktım. Bana şaşkınlık ile bakıyordu onada aynı şekilde gülümsedim ve göz kırpmıştım.

Belki beni tanımıyorlardı ama ben onları tanıyordum. Belki varlığımdan haberleri yoktu ama olurdu. Ben onları seviyordum. Onlar beni tanımasada olurdu. Mutlulukları yeterdi bana. Hiç tanımadığım anne babamdan nefret etmiştim onlar için. Hiç yanlarında olmamıştım belkide fiziken ama sevmiştim içten içe. Yetmez miydi? Yetmeliydi. Bana yeterdi.

Söylediklerim en az onlar kadar öğrencilerin ve profesörlerin de ilgisini çekmişti. Hatta ikizimin her şeyi bildiğini düşündüğü profesör Dumbledore'un bile şaşkın bakışları vardı.

İhtiyar numara yapıyor olabilir miydi?

İhtiyar öğrencilere göz gezdirmiş. Daha sonra yanında hemen nasıl bulunduğunu anlamadığım profesör McGonagall ile göz göze gelmişti. Bu kadını seviyordum.

Aralarındaki bakışmadan sonra ihtiyar bana dönmüş "Bunu odamda konuşmaya ne dersiniz, Miss Black?" Demişti. Bana istekte çok emir gibi gelmişti ama ses çıkarmadım. Sonuçta bugün yeterince sorun çıkarmıştım. Ki günün devamında çıkaracağım sorunları saymazsak. Kardeşlerimi üzecek sorunları.

İhtiyar sessizliğimi bir cevap olarak görmüş eliyle yolu göstermişti. Gösterdiği yönde ilerlemeye başladığımda etrafıma değil önüme bakıyordum. Kararlı adımlarım zemine baskı yapıyordu. Büyük salondan çıktığım anda uğultu başlayacaktı. Bundan emindim.

Çıktığım anda bir uğultu ardından profesör McGonagall'ın uyarısı kulağıma  ulaşmıştı.

       ******

Umarım beğenmişsinizdir.  :)