ROWENA BLACK

9.BÖLÜM

Selam! Nasılsınız?

Umuyorum ki iyisinizdir.

İyi okumalar! <3

9.BÖLÜM

"Seni ittiğim için özür dilerim..."

Bunu söylemesi beni gerçekten mutlu etmişti. Pişmanlık olarak algılayabilirdim. Cümlenin sonunu bir şey söylemek ister gibi bitirmişti. Beni kabullendiğini gösteren bir kelime kullansaydı ne kadar da mutlu olurdum. Ama illa bir gün söyleyecekti. Belki benim gibi 'ikiz' bile derdi bana. İhtimali bile yeterdi ki bana. Bana sarıldığından daha sıkı sarıldım ona. İlk defa kan bağım olan biri bana kendi isteği ile sarılmıştı. Dolan gözlerimi hissediyordum.

"Önemli değil. Sen beni ne kadar itersen it ben hep senin yanında olacağım. Benim yanımda olmasanda senin yanında olacağım. Her zaman ve sonsuza dek."

Söylediklerim onun için bir şey ifade etmiyor olabilirdi. Ama benim için defalarca ettiğim yeminin tekrarıydı. Söylerken sesim titrememişti. Ama ağlamak üzere olduğum belli oluyordu. Belinden ayırdığım kollarımı hızla boynuna sardım. Ayrıldığımız kısa anda onunda gözlerinin dolduğunu görmüştüm. Bu bile bana değer vereceğinin göstergesi sayılabilirdi. Onunda kolları belime sarılmıştı.

Şuan koridorun ortasında sarılmamızın tuhaf olduğunu biliyordum. Ama 15 yıl boyu beklemiştim. Daha fazla bekleyemezdim. Birkaç dakika sonunda kollarımı gevşektim. Bu sarılmamayı bırakabileceğimize dair bir işaretti. Ama Sirius bırakmayı seçmedi. Bende kollarımı tekrar ve sıkıca boynuna doladım.

"Anlıyorum duygusal bir an ama artık bahçeye çıkabilir miyiz? Çocuklar bizi bekliyordur. Ve belki zambağım da oradadır."

Bu Potter bozuntusu neden hala buradaydı ki. Madem gitmek istiyordu kendisi gidebilirdi. Sarılmamızı bölmek zorunda değildi. İstemeye istemeye ayrıldım ikizimden. Sonra dolu olan gözlerimi temizledim. Sirius da aynısını yaptığı gözümden kaçmamıştı.

********

Umarım beğenmişsinizdir.

Bu bölümde her bölüm gibi biraz kısa oldu. Ama günde beş bölüm attığım için sorun olacağını düşünmüyorum.

Sizin için bir sorunsa lütfen belirtin.

Görüşmek üzere.

<3