Merhaba! Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.Bölüme geçmeden önce, yazım yanlışları, harf hataları için özür dilerim kitap bittikten sonra düzenlemeye alıp düzelteceğim.
İyi okumalar! <3
7.BÖLÜM
Sirius'un kahkaha son bulmuş. İhtiyarın odasında karşılıklı oturuyorduk. Tabiki Sirius'un kuyruğu da yanında oturuyordu. Kardeşimin yanında ben oturmak istiyordum. Bunun için küçük bir çocuk gibi ağlıyabilirdim. O yüzden onlara bakmıyor. Ihtiyarin tuhaf odasını inceliyordum. Bu ihtiyar çok zevksidi.
Ve neyi mi bekliyorduk. Sözde ailemizin gelmesini. Aile demeye utandığım insanlarla karşılaşmak istemiyordum. Ama bunu yapmak zorunda kalacağımı da biliyordum. Gene de zorunda kalacağımı bilmek bu durumdan mutsuz olmayacağım anlamına gelmiyordu. Ve ben küçük bir çocuk gibi kollarımı göğsümde birleştirmiş bekliyordum. Eğer boyum 1.72 olmasaydı. Bacaklarımı da sallayabilirdim.
Profesör McGonagall, sözde ailemize mektup yazmıştı. Ve mektup onlara ulaştığı an burada olacaklarına emindim. Beni görünce verecekleri tepkiyi merak ediyordum. Hafızaları yerine gelecek ve ölmediğimi hatırlayacaklardı.
Bu baykuşlar ne ara bu kadar yavaşlamışlardı hiç haberim yoktu. Neredeyse bir saat geçmişti. Sirius beni incelemekten ve susmaktan sıkılmış olmalıydı ki konuşmaya karar verdi.
"Bak eğer amacın Black mirasına ortak olmaksa ailem geldiğinde hayallerin yıkılabilir. Hem emin ol bu aileden olmak istemezsin. Bunu neden yapıyorsun bilmiyorum ama yanlış aileyi seçmiş görünüyorsun. Hiçbir zaman bir ikizim olmadı."
Konuşmaya ve saçmalamaya daha fazla devam etmesine müsade etmeden ben konuşmaya başladım. "Amacım miras değil ve ayrıca sen bilmiyor olabilirsin ama bir ikizin var ve karşında bunu inkar etmen sadece işleri zorlaştırır."
Bu sözlerim onu sinirlendirmese de ısrarımın onu sinirlendirdiğinin farkındayım. İstediği kadar sinirlenebilidi. Üzülmeye kalkmasa yeterdi.
Kavga benzeri konuşmamıza son veren şey kapının açılmasıydı. Ve kapıdan girenler Walburga ve Orion Black'ti. Gözleri odayı turlamaya başladığında ilk başta Sirius da takılmış ona tiksinircesine baktıktan sonra bana sıra gelmişti. Yüzlerinde ilk olarak büyüden kurtulmanın etkisi olmuş daha sonra şaşkınlık ifadesi oluşmuştu. Bu anın bu kadar keyif vereceğini hiç düşünmemiştim. Ama evet, büyük bir keyif duymuştum. Walburga Black'in dudaklarından dökülen şey söylediklerimin doğru olduğunu kanıtlayacak bir şeydi.
"Rowena... kızım."
*******
Bölümü umarım beğenmişsinizdir.
Görüşürüz! <3
:)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ROWENA BLACK
FanfictionKimse Sirius Black'in bir ikiz kardeşi olduğunu bilmiyordu. Buna kendisi de dahildi. Rowena Black doğduktan sadece bir saat sonra bütün ailesi için yok olmuştu.